________________
માયાનું સ્વરૂપ.
(૧૦૬ )
મેં જાનુ' હરિકા સિધુ, માં મનસે અહિ માસ; હરિ બિચ પાડે આંતરા, માયા અહિ પિચાસ.
(કબીર કહે છે કે) હું નહ્યું કે હું પરમાત્માને મળું, ને તે માટે મનમાં મોટી આશા રાખતા, પણ માયા એવી ભુતની કે હું તેનાપર ધ્યાન લગાડવા જાઉ' ને તે વચ્ચે આવી, આડા અંતર કર્યા કરે.
(૧૦૭)
માયા માથે શિંગડાં, લખા નવ નવ હાથ; આગે મારે શિંગડાં, પિછે મારે લાત.
૩૫
માયાને માથે નવ નવ હાથ જેટલાં લાંબા શિંગડાં છે; તેની સામે ગયા તા શિંગડાં મારે, ને પછવાડે લાગ્યા તેા લાત ઝાર્ડ, આમ બન્ને તરફથી માણસને તે મારે છે..
(૧૦૮)
માયા તરવર ત્રિવિધકી, શેક દુઃખ સંતાપ; શિતલતા સ્વપને નહિ, કુલ ફીકા તન તાપ.
માયા, એક ત્રણ ડાળીનુ ઝાડ છે, જેમાં દિલગીરી, દુ:ખ અને ખળાપા, એ ત્રણ અવગુણા ભરેલા છે; તે ઝાડથી માણસને સ્વપ્નામાં પણ ચાને કદીએ શાંતિ મળતી નથી; તેનાં ફળ સ્વાદ વગરનાં છે ને શરીરમાં દુ:ખજ ઉત્પન્ન કરે છે.
( ૧૦૯ )
કબીર! માયા ઐહિની, માંગી મિલે ન હાથ; મન ઉતાર જુઠી કરે, તબ લગ ડોલે સાથ.
એ કબીર! એ માયા ઘણીજ માહુ પમાડનારી યાને લલચાવનારી છે, તેને માંગવાથી ચાને શેાધવા જતાં તે હાથ આવતી નથી; મન દુનિયાંમાંથી ઉતરી જાય અને દુનિયાં આખી જુઠી દેખાય, છતાં માયા તા સાથેની સાથેજ રહે છે, તે કાંઇ માણસને છેડતી નથી.
