________________
મનુષ્ય જન્મ શા માટે માન્ય છે?
(૯૩) મન અપના સમજાઈ લે, આયા ગાફેલ હય બિન સમજે ઉઠ જાયગા, કેકટ ફેર તેય. જન્મ લીધા પછી તું સમજી શકતા નથી કે “હું કેણ છું?” અને સમજ્યા વિના તારૂં અવસાન થશે તે તારૂં જનમવું ફેકટ જશે, માટે મનને સમજાવી તારા કાબુમાં લે, કે “હું કોણ છું” તે તને સમજાય.”
(૯૪) મનખા જન્મ પાય કે, ભજીયે ન રઘુપતિ રાય,
તેલી કેશ બેલ જવું, ફિર ફિર ફેરા ખાય. માણસને જન્મ પામી, જે તું ઈશ્વરને નહિ ભજે, તે ઘાંચીને બળદ પેઠે ચાલુ જન્મ-મરણના ફેરા તને ખાવા પડશે. અર્થાત ઘાંચીના બળદ, જેમ અંધારામાં ગોળ ગોળ ફરી ફરી, જ્યાંને ત્યાં જ રહે છે તેમ માણસ, જ્યાં સુધી પરમેશ્વર તરફ દિલ લગાડી પોતાનું ખરૂં સાર્થક કરતો નથી, ત્યાં સુધી તેને અનેક વાર આ ખાકી દુનિયામાં આવી જન્મવા-મરવાનાં દુઃખ વેઠવાં પડે છે.
(૯૫) જગ સાશ દરિદ્ર ભયા, ધનવંત માયા ને કેય, - ધનવંત સેહિ જાનીયે, રામ પદાર્થ હોય.
જતનાં બધાં લોકે નિર્ધનજ છે. ધનવાન કેઈ થયું નથી. ધનવાન તે તેને જ જાણિયે કે, જેને ઇશ્વરનો સમાગમ થયો હોય.
રામ નામકી લૂટ હય, લૂટ શકે તે લૂટ, પિછે કે પસ્તાયો, જબ તન જાગે છુટ.
ઇશ્વરનાં નામની લૂટ લાગી છે, તારાથી ભૂટાય એટલું લૂટ, નહિતો પછી જ્યારે મરણ આવશે ત્યારે તને પસ્તાવો થશે, કે તારાથી કાંઈજ બન્યું નહિ.
