________________
૨૯૨
કબીરજીનાં ખાસ જં.
જવ ૧૪ મું. ' રખિયે ક્યા?—તા કહે ધર્મ અપને અપને ધર્મમેં, સબ દ્રઢ હય સબ કાલ; નિજ ધર્મ જે આપને ચહે, સેહેજે ભયા નેહાલ.
રાખવું શું?–તે કહે કે તારા ધર્મનું પાળણ કર! દરેક માણસ કે સંજોગ પોતાની અસલ હાલતમાંજ મજબુત રહી શકે છે અને ટકી શકે છે તેમ, જે પોતાના ધર્મ ઉપર સંપૂર્ણ આસ્થા રાખે તે ખરે સુખી થાય. અર્થાત-કબીરજીનું કહેવું એમ લાગે છે કે જે પોતાને ધર્મ સાચવી રાખે, અને તે માણસ પોતે પ્રગટીકરણના કયા તબક્કા ઉપર છે તે સમજી પિતાની હાલતને અનુસાર અંદગી ગુજારે, અને પોતાની દરેક સંસારી તેમજ ધર્મની સર્વે ફરજો સારી રીતે બનાવે તે માણસ ખરો સુખી થાય.
જત્ર ૧૫ મું.
ધરિયે ક્યા?—તે કહે ધીરજ ધીરજ બુદ્ધ તબ જાનિકે, સમજે સબકી રીત;
ઉનકા અવગુન આપમે, કછુ ન લાવે મીત. ઘરવું શું?–તે કહે કે (દરેક કામમાં અને હર હંમેશ) ધીરજ ધર,
અર્થ_એક માણસ (ખ) ધીરજયંત બુદ્ધિને થયો છે એમ ત્યારે જ કહેવાય કે જ્યારે તે સર્વની રીતભાત સમજતે થાય અને સર્વને સ્વભાવ સંભાળી લીયે, અને તેઓના અવગુણે કદી પણ પિતામાં આવવા દે નહિ.
જંત્ર ૧૬ મું. કેહેરાઇયે કયા?—તે કહે મન. મન કહેરા તબ જાનિયે, અનસુજ સબે સુજાય ર્યું અંધિયારે ભવનમેં, દિપક બાર દેખાય.
ઠેરવવું શું?– કહે કે તારે મન ઠેરવ. માણસનું મન, અહિં તહિં ભમતું બંધ પડી શાંત થયું ત્યારેજ જાણવું કે જ્યારે નહીં સમજ પડે તેવી વાત સમજ પડી જાય. જેમ અંધારી જગ્યામાં
