________________
કબીરજીનાં ખાસ જે.
૨૮૫ શક્યા અને જ્યારે અંબરીશે તેની પ્રાર્થના કરી ત્યારે સુદર્શન ચક્ર પાછું વિષ્ણુ લોકમાં ગયું. એ રીતે જ્યારે દરવાસાને બચાવી લઈ અંબરીષે સામી તેની સેવા કીધી તેથી દરવાસા ઘણું પસ્તાયા અને અંબરીષ રાજાની માફી માગી.
જંત્ર ૮ મું. પિછલે કયા?—તે કહે તામસ. તામસ પિ શિતલ ભયા, ફિર કછુ રહી ન પ્યાસ ભૂગમુનિ મારી લાતાઁ, પ્રભુપદ ગ્રહે ક્યું દાસ, ક્ષમા ખડેકે ચાહિયે, એર છેટે ઉત્પાત; કહાં મિણુંકે ઘટ ગયે જો ભૂગમુનિ મારી લાત. પિતાને ગુસ્સે ગળી જાય, અને ગમે એવું અપમાન થવા છતાં તે ખમી જાય અને પિતાનાં મનની શાંતી જાળવી રાખે તે માણસને પછી બીજા કશાની તરસ રહેતી નથી. ભૂગમુનિ મોટા તપેશ્વરી હતા, તેઓએ ગુસ્સે થઈ વિષ્ણુજીને લાત મારી તે વિષ્ણુજી તેથી કોપાયમાન થવાને બદલે સંપૂર્ણ શાંતી રાખી, ઘણાજ વહાલથી બેલ્યા કે “એ મહારાજ, તમારા પગમાં વાગ્યું હશે માટે મને તે દાબવા દે.”
ભૂગમુનિ એક મોટા તપેશ્રી હતા, જેઓએ ઘણાક લાંબા કાળ સુધી ભગવાનનું તપ કર્યું હતું અને ઇદ્રાસન (યાને સ્વર્ગની ગાદી) પણ મેળવી હતી, પણ તેમને પોતા વિષે એવો ગર્વ ચહડી ગયો હતો કે “હું આવે માટે માણસ ને વિષ્ણુજીએ મને માન ન આપ્યું?” ગુસ્સામાં આવી તેમણે વિષ્ણુજીને છાતીમાં લાત લગાવી, પણ વિષ્ણુજી તેથી જરાએ ગુસ્સે ન થતાં, ભૃગુમુનિને પગ ઘણુજ વહાલથી પકડીને તે દાબવા લાગ્યા અને બેલ્યા કે “ઓ મહારાજ! તમારા પગને વાગ્યું હશે ?”
આ પ્રકારની સહનશિળતા જોઈ ભૂગમુનિને બહુજ પશ્ચાતાપ થયો અને વિષ્ણુજીને પગે લાગ્યા કે “મહારાજ મને માફ કર.” કબીર કહે કે ભૂગમુનિએ
