________________
- ૨૫૬
કબીર વાણી.
(૮૩૬ ) કબીર સાચા સુરવા, કબ ન પહેરે લેહ
જનકે બંધ ખેલકે, છોડે તનકા મેહ ઓ કબીર! ખરે શુરવિર પુરૂષ કદી પણ લોઢાનું બખ્તર પહેરતે નથી; તે પિતાને અંગરખો પણ કહાડી નાંખી લડે છે, અર્થાત-પિતાનાં શરીર માટે કાંઇ પણ દરકાર કરતા નથી.
" (૮૩૭) કઠનાઈ કછુ નહિ, જે શિર બદલે લેહ
રામ નામ નહિ છાંડીયે, જે શિર કરવત દેય. મુશ્કેલી કઈ પણ નથી, માત્ર મનને રેહ બદલવાને છે, તે એ કે, ગમે એ થાય તે પણ રામ (પરમાત્મા)નું નામ છોડવું નહિ, માથા પર કરવત કાં ન ફરતી હોય તે પણ પરમાત્મા ઉપર જેનું દિલ લાગ્યું છે તે કદી પણ ફરતો નથી, એ રીતે જેનાં મનની લેહ બદલાઈ યાને મન પરમાત્મા તરફ રહેતું થયું તે પછી પરમાત્માના માર્ગમાં આગળ વધવાને કાંઇજ મુશ્કેલી નથી–માટે કબીર કહે છે કે તું તે (પરમાત્માનું) નામ છોડતે ના.
