________________
જીભના સ્વાદને લીધે માણસ દયાવિણ બને છે, ને પાપ કરે છે. ૨૧૫
(૭૦૩). ખાટા મીઠા ખાય કર, કરે ઇદ્રિકા ભેગ; સે કેસે જા પહોંચે, સાહેબજી કે લોગ?
ખાટું મિડું ખાયા કરી, ઇદ્વિઓના વિષયના ભોગ ભેગવ્યા કરે, તે પછી તે માણસ પરમાત્માને કેમ જઈ પુગે? કારણ કે માણસનું મન ઇંદ્રિઓના સ્વાદથી ચકભમ થઈ જાય છે, તેથી તેને ખાવું પીવું એ સિવાય બીજું કશું જંદગીમાં કરવાનું છે એવું ભાન થતું જ નથી.
(૭૦૪) દેખ પરાઇ પરે, મત લલચાએ છે ' લુખા સુકા ટુકડા, એર ઠંડા પાની પી.
બહેરની સ્વાદાર વસ્તુઓ જોઈ, તું લલચાઈ ન જા, પણ જે તું એમ માંગતા હોય કે તારૂં શરીર નિરોગી રહે ને તને સુખ મળે તે લખું સુકું ચાને સાદું સુતરૂં ખા, ને પીવામાં માત્ર નિર્મળ પાણે વાપર.
(૭૦૫) દયા ધર્મ કે મુળ હય, પાપ મુળ અભિમાન;
કબીર, દયા ન છેડીયે, જબ લગ ઘટીમે પ્રાન.
દયા એજ ધર્મને મૂળ પાયો છે. જે ધર્મમાં દયા નથી, તે ધર્મ છે જ નહિ, અને જે માણસમાં દયા ન હોય તે માણસ ધર્મિ કહેવાય જ નહિ; પાપનું મૂળ અભિમાન છે. જે એમ કહે કે હું મટે છું અથવા જનાવરને મારી ખાવાને મને હક છે, તે માણસ અભિમાની છે, અને તેથી જ તે પાપ કરે છે; માટે કબીરજી કહે છે કે જે તું ખરે સુખી થવા માંગતો હોય, તે
જ્યાં સુધી તારાં શરીરમાં પ્રાણ છે ત્યાંસુધી કદી પણ તું દયા છોડતો ના, યાને હંમેશાં બધાપર દયા રાખ, કે જેથી પરમેશ્વરની દયા તારા પર ઉતરે.
