________________
૨૦૫
તારું નસીબ તે પોતે બનાવ્યું છે.
૨૦૫ (૧૮) ખખત બલે ભવજલ તરે, નિર્બળ ભયા બિકાર
યે સબ ક્યિા નસીબકા, રહે નિશ્ચય નિરધાર. ભાગ્યનાંજ જેરે માણસ આ ભવસાગરમાંથી તરી જાય છે, ને તેનાં વિકારો નબળા પડે છે, યાને તેના દુર્ગણે મટે છે તે પણ ઉપર કહ્યા પ્રમાણે તેનાં નસીબનાંજ નેરે યાને તેનીજ મહેનતથી થાય છે, એવી રીતે સર્વ જે માણસના હકમાં બને છે તે બધું, તેનું પોતાનું જ બનાવેલું (નસીબી છે, અને બીજા કેઈથી તે બનતું નથી, એ તું નકકી માનજે.
(૬૬૯) કરમ અ૫ના પરખ લે, મન નહિ કિજે રી;
હરિ લિખા સે પાઈયે, પથ્થર ફેડે સિસ. (માટે) તારૂં કીધેલું તેજ, (તારૂં નસીબ) બન્યું છે એમ માની લઈ તારા મનમાં બળાપો કહાડી નાંખ, કારણ કે પરમાત્માએ કમનો કાયદો એવો કીધો છે કે સર્વ પોતાની કરણીનું પરિણામ (સુખ યા દુઃખ) મેળવે છે, અને તેમાંથી કદીપણું છુટી શકતો નથી, પછી ગમે તે પત્થર લઈને તે માથું કાં ન ફેડે.
(૬૭૦) કિને બિના ઉપાય કછુ, દેવ કબ નહિ દેત;
ખેત બિજ વાવે નહિ, તે કયું જામે ખેત? તારા પિતાનાં કીધેલા કાર્યોનું ફળ સિવાય બીજું કાંઇ પરમાત્મા તને આપતો નથી; કારણ કે ખેતરમાં બીજ વાવે નહિ, તે ત્યાં પાક કેમ પેદા થાય?
(૬૭૧) દાખ લેને જાવે નહિ, આ આચા બુથ
સુખકા હિરા હેયગા, તબ દુઃખ કરેગા કુચ. દુઃખ (ઉછીકુ) લેવા કઈ જતો નથી, પણ અચાનક (આગળી કરણનાં ફળ તરીકે) આવી ઉભું રહે છે; તેમજ જ્યારે સુખનો વખત આવી લાગશે, યાને નઠારા કર્મો પુરાં થશે, ત્યારે દુઃખ પોતાની મેળે ચાલ્યું જશે.
