________________
S
V
જબ
વિશ્વાસ.
(૬૫૦) ઐસા કેન અભાગ્યા, જે વિશ્વાસે એર; રામ બિના પગ ધરાકુ, કહે કહાં હય ઠેર?
પરમાત્મા વિનાની એક પણ જગ્યા એવી બાકી છે કે જ્યાં પગ મુકી શકાય? ત્યારે એ કોણ અભાગે હોય કે પરમાત્મા શિવાય બીજા કોઈ ઉપર ભરોસો રાખે?
(૬૫૧) કિયા બિના માગે બિના, જાન બિના સબ આય; કહે કે મન કીયે, સેહેજ રહે સમાય?
જ્યારે આપણું વગર કીધે, વગર માંગવે અને વગર જાણવે સર્વ થાય છે અને આવે છે, અને જ્યારે એવું સહેલાઈથી બની શકે છે ત્યારે આપણે માણસજાતે શા માટે કલ્પના અને ચિતવન કરવું ?
(ઉપર) દાતા નદી એક સમ, સબ કેઈકે દેત; હાથ કુંભ જીસકા જૈસા, તૈસાહી ભર લેત.
પરમાત્મા એક નદી સમાન છે, જે સર્વેને ઘટતું આપે છે; જેવું જેનું (નાનું યા મોટું) વાસણ હોય તેવું અને તેટલું પાણું તે નદીમાંથી ભરી લે છે તેમજ પરમાત્મા પણ દરેકને તેની લાયકાત મુજબ આ જાય છે.
