________________
જ
)
૪
માટ!
ધીરજ વિષે.
(૬૩૨) કબીર! ધીરજ કે ધરે, હસ્તી સવા મન ખાય,
એક હકકે કારણે, સ્વાન ઘરેઘર જાય.
એ કબીર! હાથીને ધીરજ રાખવાથી સવા મણ જેટલું ખાવાનું મળી શકે છે, જ્યારે કુતર અધીરે હોવાથી એક ટુકડાને ખાતર ઘરે ઘર ફરતો ફરે છે ચાને હાડમાર થાય છે.
(૬૩૩) ધીરે ધીરે રે મનાધીરે સબ કછુ હેય માલી સિંચે કેવરા, પર રૂત આ ફળ જોય.
માટે તું ધીરજ રાખ, ધીરજથી બધુંએ થઈ શકે છે; કવરે રેપી, માલી ધીરજ ધરી બેસે ત્યારે રૂતુના બહારમાં તેનું ફળ પામે છે, તેમ દરેકે મેહેનત કરી તેનાં ફળ માટે અધિરા નહિ થતાં ધીરજ હર હંમેશ રાખવી.
(૬૩૪) બહાત ગઇ છરી રહી, યાકુલ મન મત હેય .
ધીરજ સબકે મિત્ર હય, કરી કમાઇ મત બેય. ઘણીક મેહેનત કીધી હવે થોડીકજ બાકી રહી, ત્યારે અધીરે થવામાં સાર શો? ધીરજ સર્વને મિત્ર છે, માટે ધીરજ રાખી અધીરાઈ છોડવાથી કે બધી મહેનત ફેકટ જતી બચશે, અને સર્વ કામ સફળ થશે.
