________________
૨૮૪
કબીર વાણું.
(૬૦૬ ) માંગન મરણ સમાન હય, મત કઈ માંગે ભિખ;
માંગનેસે મરના ભલા, એહિ સદગુરૂકી શિખ. કબીર કહે છે કે, કોઈ પાસે કાંઈ પણ માંગવું એ મેત જેવું છે, માટે કોઈએ ભિખ માંગવી નહિ, તે માંગવાના કરતાં મરવું ભલું, એ સદ્દગુરૂની શિખામણ છે.
(૬૭) મરૂં પણ માગું નહિ, અપને તનકે કાજ
પરમારથકે કારણે, માગન ન આવે લાજ. હું કઈ પાસ મારા પિતાને ખાતર કદી પણ માંગતા નથી, પણ બીજાને ખાતર માંગવું પડે અને કોઈનું ભલું થતું હોય તે તે માટે માંગવાને હું કદી શરમાતું નથી.
(૬૦૮) સહેજ દિયા સો દુધ બરાબર, માંગ લિયા સે પાની ખિંચ લિયા સો રત બરાબર, એહિ કબીરા બાની.
કોઈને ખુશીથી થોડુંક પણ આપવું એ દુધ મિસાલ છે, માંગી લેવું એ પાણી જ છે, પણ જોર જુલમથી યા ઠગીને મેળવે તે તો લેહિ લેવા બરાબર છે ચાને ખુન કીધેલું કહેવાય, એવું મારૂં કબીરનું વચન છે.
(૬૦૯) ભુખે કે કછુ દિયે, યથા શકિત જે હોય
તા ઉપર શિતલ બચન, લેખે આત્મા સય. તમારી શક્તિ મુજબ, ભૂખ્યાને આપે અને તેની સાથે મિઠા બેલે કહી સંભળાવો, કારણ કે તમારી માફક તેનામાં પણ આત્મા યાને પરમાત્મા રહેલ છે, તેથી ભૂખ્યાને આપ્યું તે જાણે પરમાત્માને જ આપ્યા બરાબર છે.
તt
*
