________________
જેવી કરણી તેવી પાર ઉતરણું.
૧૫૩
૫૩
(૫૦૧). આપન ભલે ઠગાઇએ, ઓર ન ઠળિયે કય;
આપ ઠગાયે સુખ ઉપજે, પર ઠગિયા દુઃખ હેય. તને કઈ ઠગી જાય, ચા હેરાન કરવા કેશેશ કરે, તે ભલે તેને તેમ કરવા દે; પણ તારે પાછો તેને ઠગવાને અને દુઃખ આપવાને વિચાર કરે નહિ; કારણ તેને ઠગવાથી અથવા દુઃખ આપવાની કેશેષથી તને કાંઈ પણ દુઃખ આવવાનું નથી પણ સુખજ રહેશે; પણ જે તું તેને ઠગશે યાને દુઃખ આપવાને ખ્યાલ કર્યા કરશે, તે તને વળતું દુઃખ જરૂર આવશે.
(૫૨) કહેતા હું કહે જાત હું દેતા હું હેલા
ગુરૂકી કરણ ગુરૂ તિરે, એર ચેલકી ચેલા. હું (કબીર) કહું છું, અને કહી જાઉં છું, અને ચેતવણી આપું છું કે ગુરૂ હશે તે તે પણ પોતાની જ કરણથી તરશે, અને ચેલો પણ પોતાનું કીધેલું જોશે, સર્વ પિતાની કરણ મુજબ ફળ મેળવશે. બીજાના કીધાથી કઈને કશું થવાનું કે થતું નથી, પણ સર્વ પોતાની જ કરણનાં પરિણામો ભેગવે છે અને ભગવશે.
(૫૦૩) કબીર! હમ ઘર કિયા, ગલ કર્યો કે પાસ
કરેગા સે પવેગા, તું કર્યું ફિરે ઉદાસ? * કબીરનું રહેવાનું ઘર ખાટકીવાડામાં હતું, તેથી કોઈએ તેઓને સવાલ છે કે, તમે એવા નેક પુરૂષ થઈને, કસાઇઓની પાસે કાં રહે છે? તેને કબીરે જવાબ દીધું કે ભાઈ, મારે એમાં શું છે? જે કઈ (કસાઈનું કામ) કરશે તે ભરશે, હું ત્યાં રહું છું છતાં તે કામ કરતું નથી, માટે તું શા માટે મારી ફિકર કરે છે?
