________________
મન અને ઇદ્ધિઓ વશ કર્યા વિના ખરૂં સન્યાસી થવાતું નથી. ૧૨૧
(૩૯૮) માલા તે મનકી ભલી, એર સંસારી લેખ
માલા પહેરે મન સુખી, તો બેહરા કે ઘર દેખ. માળા, જે સાધુ લોકો તથા ધાર્મિક લોકે ગળામાં પહેરે છે તે, જે મનથી પહેરવામાં તથા ફેરવવામાં આવે, તો જ ઉપયોગી, નહિ તે માત્ર દુનિયાદારીના બાવાના વેશ સમાન છે; કારણ જે માત્ર માળા પહેરવાથી હરિ મળતા હતા તે હરાજીની દુકાનમાં બહુ માળાઓ ટાંગી હોય છે માટે ત્યાંજ સાક્ષાત પરમાત્માનાં દર્શન થવાં જોઈએ,
(૩૯૯) માલા મુખ લર પડી, કાહે ફિરાવે છે
જે દિલ કે આપનાં, તે રામ મિલાવું તેણે કબીર કહે છે કે-માળા મારી સાથે ગુસ્સો કરી બેલી કે, તું વિના વિચારે મને શાને ફેરવ્યા કરે છે? તું તે સાથે તારાં મનમાં પણ માલેકની ભક્તિ કર? જે કઈ માળા ફેરવી પોતાનાં મનમાં પરમાત્માની યાદ કરે, તેજ પરમાત્મા સાથે મુલાકાત કરાવી શકાય.
(૪૦૦) ભરમ ન ભાગ છવકા, અનન્ત ધરાયે ભેખ; સત ગુરૂ સમજ બહેરા, અંતર રહા અલેખ.
ઘણું ઘણું વેશ બદલ્યા, પણ તારા જીવના ભ્રમો યાને બેટા વેહે ગયા નહિ તેથી ગુરૂ યાને તારા ઈષ્ટ દેવને તું બાહેર રહેલ સમજે છે, પણ તે તો તારી અંદરજ નહિ પિછાણી શકાય તેમ રહે છેઅર્થાત ઇશ્વર પિતાની બાહેરજ છે એવું ખોટું સમજી માણસ બાહરની રીતભાતમાં ફેરફાર કર્યા કરે પણું મન પવિત્ર ન કરે, તે ખરે રસ્તો હાથ આવતો નથી.
