________________
વિદાય સંદેશ જીવન તે આખરે પૂરું થવાનું છે.
બાસઠ વર્ષનો માણસ-અનેક રોગોથી ભરેલો ને મનસ્વી પુરુષ માગી માગીને કેટલાં વર્ષ માગે?
જીવ આ જાય ત્યારે કોઈએ શેક કરવો નહિ. કાં તે ગંભીરતા ધારણ કરવી, કાં એકાદ ભજન યા ધૂન ચલાવવી.
નનામીની પ્રથા નછૂટકે અજમાવવી મળી શકે તે મ્યુ. બસ મંગાવી એમાં દેહને લઈ જવ ને અગ્નિસંસ્કાર કરે.
સ્મશાનમાં કાં ભજન કાં નિવાપાંજલિની સભા ભરવી. એક જ દિવસે સહુને બોલાવી લેવા. એક જ ટંક રોકવા
લૌકિકે ખાસ સગાં સિવાય ઝમેલે એકત્ર ન કરવો. વ્યવહારની ક્રિયાઓ ઓછી કરવી. વહાલપની ક્રિયા વધુ થવા દેવી.
બહારગામથી ચૂંટીને પચીસ સગાંને બેલાવવા. સહુને એક ટંક દાળ, ભાત, રોટલી ને શાક ખવડાવવા. ખાટી કે બીજા રિવાજો છેડવા. • પત્નીએ બંગડીઓ રાખવી. ચાલુ વસ્ત્રો પહેરવાં. ખૂણે ન રાખ. રેજ બની શકે તે શંખેશ્વર ભગવાનને ફટે મૂકી ધ્યાન ધરવું કે સ્તવન ગાવું.
વૈધવ્યના કેઈ ચિહ્ન ન પહેરવાં–પહેરાવવા જે પ્રયત્ન કરે તેને ચાર હત્યા લાગે.
મરણ બાદ કોઈ એ અંગેને વ્યવહાર ન કરવો. બને તે પ્રભુ ભજન અવારનવાર રાખવાં. નિરાધાર, અશકત, ગરીબને ભોજન આપવું. પારેવાંને દાણા નાખવાં. ગાયને ચાર નાખવી.
બને ત્યારે તીર્થયાત્રા કરવી.
રેવું, કૂટવું, હાય હાય કરવું, સદંતર બંધ કરે. કરાવે તે પાપના ભાગી.
સૌ. જયાએ હિંમતથી વર્તવું. જિંદગી જાત્રા જેવી, રાજામહારાજા જેવી, શ્રીમંત શાહુકાર જેવી ગઈ છે. પાછળ તે રીતે હસતે મોઢે રહેવું.
સંસારમાં ઓછોને મળે તે પુત્ર મને મળે છે. તેવી વહુ મળી છે. તે દીકરો મળે છે.
સહુએ અગરબત્તી જેવું જીવન જીવવું. (શ્રી. જયભિખુએ ૨૫-૧૧-'૧૯ના રોજ લખેલી રોજનીશીમાંથી)
