________________
ભગવાન મલ્લિનાથ : 27
મલિલકાનું માગું કરે ! મારી જનગંધા સાંઢણું લેતા જાઓ ! ઘડી એકને પણ વિલંબ પોષાય તેમ નથી!”
રાજાજી! જનગંધા પર બેસું તે મારાં સેએ સે વર્ષ પૂરાં થઈ જાય, બ્રાહ્મણનું એ કામ નહિ !'
તમારા રાજા માટે પણ આટલે ભેગ...”
ભેગને માટે ભેગ! વિષને વળી વધારવાની વાત!” વૃદ્ધ પુરોહિતજી તાકીદે રવાના થયા.
જે જનગંધા સાંઢણી છૂટી છે! દેશ દેશ સમાચાર પ્રસરી ગયા છે. રસ્તે લોક જેવા ઊમટયું છે. સાકેતપુરના રાજવી પ્રતિબુદ્ધિને પણ સમાચાર મળ્યા છે. એણે પણ પુરોહિતજીને તાકીદે તેડડ્યા છે, ને આજ્ઞા કરતાં કહ્યું છેઃ
અરે, કાગડો હંસીને પરણષા ચાલે છે! પેલા હસ્તિનાપુરના રાજાએ મિથિલાની રાજકુમારીનું માથું નાખ્યું છે! ઝટ જાઓ, ને આપણા તરફથી પણ કહેણ મૂકે ! નહિ તે કેઈની કેમળ કળી જેવી છોકરીને ભવ બગડશે!” - સાકેતપુરના રાજાની આ પોપકાર–વૃત્તિ પર પરેહિતજી પ્રશંસાના કે વાહવાહના બે શબ્દો સિવાય શું કહે? ખુદ રાજાજીના જ રેવંત ઘોડા પર ચઢી એમણે પણ દેટ મૂકી મિથિલા તરફ! જીવને હેડમાં મૂકીને પણ આ કામ કરવાનું હતું !
