Aafatoni Aandhi Vachhe Samruddhinu Shikhar U N Mehtanu Jivan Charitra

SR No.: 032342
Original Sutra Author: N/A
Author: Kumarpal Desai
Publisher: Torrent Limited
Total Pages: 242
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 10 MB

Page 167

આવતીકાલનું ઉજ્જવળ ભારત
નિરાંતની પળોમાં વીતેલાં વર્ષોની જીવનકિતાબ પર ઉત્તમભાઈ નજર નાખતા ત્યારે એમને અનેરી, વિલક્ષણ અનુભૂતિ થતી હતી. ક્યારેક એમને પોતાના જીવનના ઉત્તરાર્ધ વિશે એમ લાગતું કે મુશ્કેલીઓની ઊંડી ખીણમાંથી આખરે તેઓ સફળતાના શિખર પર પહોંચ્યા ખરા અને એ શિખર પર સંતોષથી વિશ્રામ લઈ રહ્યા છે.
ક્યારેક એવો વિચાર કરતા કે અકથ્ય એવી મુશ્કેલીઓ બાદ એમને અકથ્ય એવું ઐશ્વર્ય સાંપડ્યું ! આથી પોતાના નવા મકાનનું નામ “અકથ્ય” રાખ્યું. સુધીરભાઈ અને સમીરભાઈ એ બંને પુત્રોએ ઉદ્યોગના ક્ષેત્રે પોતીકી આવડતથી આગવી નામના ઉપાર્જિત કરી હતી, એટલું જ નહીં પણ ઉદ્યોગપતિ તાતા જેવી ઘણી વ્યક્તિઓને નિ:સંતાન હોવાને કારણે ભવિષ્યના કારોબારની જવાબદારી અંગે અહર્નિશ ચિંતિત રહેવું પડતું હતું. જ્યારે જીવનમાં અનેક પ્રતિકૂળતાઓ પામનાર ઉત્તમભાઈ પોતાને આમાં અનુકૂળતા સાંપડી છે તેવો ભાવ સતત અનુભવતા હતા. | ઉત્તમભાઈના પુત્રોનો પિતાની વ્યવસાયપદ્ધતિ અંગે આગવો ખ્યાલ છે. વેપારમાં અનેક લીલી-સૂકી આવતી હોય અને એ સમયે પિતા અને પુત્ર એક જ કંપનીમાં સાથે કામ કરતા હોય ત્યારે ઘણા પ્રશ્નો સર્જાતા હોય છે. ક્યારેક બંનેની ભિન્ન વિચારસરણીને કારણે સંઘર્ષ જાગતો હોય છે તો ક્યારેક બે પેઢી વચ્ચેનું અંતર નિર્ણાયક બનતું હોય છે. ઉત્તમભાઈ સાથે પહેલેથી જ એમના મોટા પુત્ર સુધીરભાઈ વ્યવસાયમાં જોડાયેલા હતા.
સુધીરભાઈએ જોયું કે ઉત્તમભાઈ માર્કેટિંગ જાણતા નહોતા, પરંતુ જાતે બજારમાં ફરીને માર્કેટિંગની કુનેહ હાંસલ કરી હતી. સુધીરભાઈને પિતાની બીજી વિશેષતા એ લાગી કે તેઓ પોતાની સાથે કામ કરનાર દરેકને પૂરતી તક અને જરૂરી સ્વાતંત્ર્ય આપતા હતા. તેઓ સુધીરભાઈને કહેતા કે હું તમને ક્યારેય ટ્રેનિંગ આપવાનો પ્રયત્ન કરતો નથી અને કરીશ પણ નહીં, તમે જાતે આગળ વધો તેવી મારી ઇચ્છા છે અને એ રીતે એમને જાતે વ્યવસાય ખેડવાની પૂરી મોકળાશ આપી હતી.
સુધીરભાઈ રશિયામાં મોટો ઑર્ડર મેળવવાની કોશિશ કરતા હતા. પાચ-દસ વખત નહીં બલ્ક વીસેક વખત જઈ આવ્યા. પરંતુ કોઈ ફળદાયી પરિણામ આવ્યું નહીં. આટલી બધી વાર જવા છતાં સફળતા મળી નહોતી તેમ છતાં ઉત્તમભાઈએ એમને ક્યારેય અટકાવ્યા નહીં. આખરે મોટો ઑર્ડર મળ્યો ત્યારે એ જરૂર ખુશ થયા. સારું કામ થાય ત્યારે તેઓ એમનો આનંદ પ્રગટ કરતા હતા.
163