________________
અષ્ટપદી - ૨૧
૨૯૯
એમ જ માનવ હૃદયે માન્યું છે. આ અગમ્ય ગૂઢતાને ભક્તો પરમકૃપા ગુરુકૃપા” વગેરે કહે છે. “સુખમની'માં કવિગુરુ પણ એમ १ नथी हेत? पनिष२ ५९५ मा से ४ छ : “यमेवैष वृणुते तेन लभ्यस्तस्यैष आत्मा विवृणुते तनुं स्वाम्"।
२१ - २ जब होवत प्रभ केवल धनी । तब बंध मुकति कहु किस कउ गनी ॥१॥ जब एकहि हरि अगम अपार । तब नरक सुरग कहु कउन अउतार ॥२॥ जब निरगुन प्रभ सहज सुभाइ । तब सिव सकति कहहु कितु ठाइ ॥३॥ जब आपहि आपि अपनी जोति धरै । तब कवन निडरु कवन कत डरै ॥४॥ आपन चलित आपि करनैहार । नानक ठाकुर अगम अपार ॥५॥
- શબ્દાર્થ [सुरग = वर्ग. सहज सुभाइ = सखा स्वभावे- व३५मा स्थित. कितु ठाइ = ४थे स्थणे ? -४यां ? चलित = यरित्र; मेस.]
२१-२ જ્યારે માલિક પ્રભુ એકલા જ વિરાજતા હોય, ત્યારે બંધ सने भाक्ष ने गणीस, ४ ! (१)
१. साने गीता सतीद्रय' डीनेय भुद्धिया' हे छ, तर्जुमा અ૦ ૬-૨૧. તે બુદ્ધિ એટલે સૂક્ષ્મ અને અગ્ર એવી પ્રજ્ઞા શક્તિ માનવાની. –સપાટ
૧૯
