________________
कर्ता : श्री पूज्य जशविजयजी महाराज -2
मुनिसुव्रत- जिन वंदतां, अति-उलसित तन-मन थाय रे वदन अनोपम निरखतां, माहरा भव-भवनां दुःख जाय रे मारा भवभवना दुःख जाय, जगतगुरु । जागतो सुखकंद रे । सुखकंद अमंद आनंद, परमगुरु । दीपतो सुखकंद रे..... निशदिन सूतां जागतां, हियडाथी न रहे दूर रे ।
जब उपगार संभारीये, तब उपजे आनंद-पूर रे - तब० जगत० ॥ २ ॥ प्रभु-उपगार गुणे भर्या, मन अवगुण एक न समाय रे ।
गुण-गण अनुबंधी हुआ, ते तो अक्षय-भाव-कहाय रे तो ते० जगत० ॥ ३ ॥ अ-क्षय पद दीए प्रेम जे, प्रभुनुं ते अनुभव-रूप रे ।
अ-क्षय स्वर - गोचर नहि, ए तो अ-कल अ-माय अ-रूपरे ए० जगत० ॥४॥ अ-क्षर थोडा गुण घणा समजता ते न लखाय रे
।
वाचक जश कहे प्रेमथी, पण मनमांहे परखाय रे पण० जगत० ॥ ५ ॥
-
119 11
२२५
