________________
૨૦૨
* સજઝાય સંગ્રહ
લાલ. બ૦ ૭ ચેમાસું ઉતર્યા પછી, લીંપણ શુંપણ કરશું કામ મેરે લાલ, જીવદયારે પાળીએ, લીજે પ્રભુનું નામ મેરે લાલ, વહુ૮ પૂરવ પૂન્ય કીધા હશે, પામ્યા મનુષ્ય ભવ મેરે લાલ; તે કેમ એળે ગુમાવીએ, ગુમાવે તે ગમાર મેર લાલ. વહુરા જન્મ મરણને જેહને, માથે ભય હોય મેરે લાલ, પ્રાણ જીવનને જાળવે, હીંસા ન કરે કે ઈ મેરે લાલ. વહુ૧૦ હીંસાથી દુરગતિ પામીયે, હીંસા દુઃખની ખાણ મેરે લાલ, દેખી પેખી હીંસા કેણ કરે, હીંસા નરકનું કામ મેરે લાલ. વહુ. ૧૧ા પહેલી ઢાળ ભેદ, ભાખીયે, સાસુ વહુને સંવાદ મેરે લાલ; હીંસા દુર નીવાજો, મત કરજે વિષવાદ મેરે લાલ. વહ૦ વરા
દુહો–સાસુએ શીખ સાંભળી, રસ કરે તે વાર; વળતું વહુને શું કહે, તે સુણજે વિસ્તાર. ૧
ઢાળ બીજી વળતાં સાસુ એમ કહે, આંખે આંસુની ધાર; નીરજ જીભ નથી લાજતી, નહિ ઘરની દરકારજી; કીધું કરે નહિ માહરૂ. ના નાક વીનાની નટડી, સામા બેલમ બલજી, બાર બાટી ખાઈ બંગલે, હાંડ પંખીની જેમજી; કીધું પારા જીવદયાને પાલતી, લેતી પ્રભુજીનું નામ, શીખામણ મારી માને નહિ, ઘરનું વિણસાડે કામ, કીધું ૩
