________________
૧૯૦
સજઝાય સંગ્રહ
ઢાળ ૧૧ મી (દિઠી હા પ્રભુ દિઠી જગ ગુરૂ તુજ-એ રાગ) તેરુ રે વાલ્હા તેડ સુન ંદા તામ, આવા ફૈ વાલ્ડા આવા લક તુજ ભામણાજી; માહા હૈ વાલ્હા માહુરા રે, જીવન પ્રાણ; સાંભળરે વાલ્હા સાંભળ; ખેલ સાહામાજી૦ ૧ માદ કરવા વાલ્હા માદ કરવા તુજ, ખારેકરે વાલ્હા ખારેક પુરમા હૈ સમીજી; પિસ્તાં હૈ વાલ્ડા વિસ્તાં દ્રાક્ષ ખજીર, ભાવે ૨ વાલ્હા ભાવે રે ન હાવે કાંઇ કમીજી ૨ આવા ૨ વાલ્યા આવા રમારે ગેાદ, દયારે વાલ્હા દડા લ્યા રૂડાં રમકડાંજી; ઘેાડારે વાલ્હા ઘેાડારે હાથી એઠું, રમવારે વાલ્હા રમવારે ગેડી દડાજી ૩
તુજ વિષ્ણુ રે વાલા તુજ વિષ્ણુ જે જાયે દિન, લેખે ? વાહા લેખે તે ગણુજા મતિજી;
તાહરા ? વાલ્ડા તાહરી રે મુજ મન યુ.ન, સુતાં રે વાલ્હા સુતાં ? વલી જાગતાંજી રાખ્યા ૨ વાલ્હા રાખ્યા રે મેં છમાસ, તુજને રે વાલ્હા તુજને રે બહુ જતને કરીજી, તુ તા ર વાલ્હા તુ તારે થયા નિઃશ્વનેડુ, તુજનેરે વાલ્હા તુ જિનહુષ બેઠા ક઼ીજી ૫
