________________
બત્રીશ ના સુકમલ પર, ભરવન રસ લીને રે; ઇંદ્ર મહેત્સવ ઉદ્યાને પહે, મુનિ દેખી મન ભીને રે ભ૦ ૩ ચરણકમળ વદી અધુના, વિનય કરીને બેઠે રે, દેશને ધર્મની સાધુજી, વૈરાગ્ય મનમાં પેઠે રે. ભ૦ ૪ માતપિતાની અનુમતી માગી, સંસાર સુખને છોડી રે; . સંયમ મારગ સુધો લીધો, મિથ્થામતિ સવિ છાંડી રે. ભ૦ ૫ એકલડો વસુધામાં વિચરે, તપ તેજે કરી દીપે રે; જેવન વય જોગીસર બલી, કર્મ કટકને આપે રે. ભ૦ ૬, શીલ સન્નાહ પહેરી જેણે સબલી,સુમતિ ગુતિચિત્ત ધરાવે રે; આપ તરે ને પને તારે. દરિસણ દુરિતા હરતો રે. ભ૦ ૭ ત્રંબાવતી નયરીયે પહેાત, ઉગ્ર વિહાર તે કરતે રે; મધ્યા સમયે ગોરી સંચરી, નગરમાંહિ તે ભમતો રે. ભ૦૮
ઢાલ ૨ જી - ( આઘા આમ પધારો પૂજ્ય અમધર વહોરણ વેળા) એણુ અવસર તરૂણી, તારણી, ગેરડી ગેખે બેઠી; નિજ પતિ ચાલે છે પરદેશ વિષય સમુદ્રમાં પડી; વિરૂઇ મદન થઢાઈ જ, જેણે નિણે જીવી ન જઈ
એ આંકણી, વિ૦ ૧ સેલ શિણગાર સજીઆ સુંદસે, શર વન રસરાતી; ચપળ નયણુ ચઉરિશ ફેરવતી, વિષયા રસરે માતી. વિ. ૨ ચાંચરે ચૌટે ચિહું દિશિ જતાંઆવતે મુનિ દીઠે; મલપતા ને મોહનગારે, મનમાં લાગ્યે મીઠે. વિ. ૩ રાજકુંવર કેઈક છે રૂડે, રૂપ અનુપમ દીસે જેવન ઇણે વ્રત લીધું છે, તે જેવા મન હસે. વિ૦ ૪ તવ દાસી ખાસી તેડાવી, લાવે એને બેડાવો; - ઠકરાણીના વચન સુણીને, દાસી સિંહાથી ઘાઈ. વિ૫
