________________
અમ ઘર આવોને સાધુજી, વહેરણ કાજે વેળા; ભેળે ભાવે આવે મુનિવર, શું જાણે મન મેલા. વિ. ૬ થાળ ભરી મેદક મીઠાઈ, મુનિવરને કહે વહાશે; આ મેલાં કપડાં ઉતારીને, આછા વાઘા પહેરો. વિ. ૭ આ મંદિર માળી આ મેટાં, સુંદર સેજ બીછાઈ ચતુરા નારી મુજને કહે છે, સુખ વિલસે લઈ લાઈ. વિ૦ ૮ વિરહાનલે કરી હું દાઝી, પ્રેમ સુધારસ સિંચા; મેરા વયણ સુણીને મુનિવર, વાત આધી મત ખેંચે. વિ૦ ૯ વિષય વયણે સુણ વનિતાનાં, સમતા રસ મુનિ બેલે: ' ચંદનથી પણ શીતળ વાણી, મુનિ અંતરથી ખેલે વિ૦ ૧૦ તું અબળા દીસે છે બાળ બાલંતી નવિ લાજે; ઉત્તમ કુળની તુંહી ઉપની, તેહને એ નવિ છાજે વિ૦ ૧૧
એ આચાર નહિં અમ કુળને, કુલ ખંપણું કેમ દીજે; નિજ કુળ આચારે ચાલીજે, તે જગમાં જન્મ લીજે. વિ. ૧૨ શિયળ ચિંતામણિ સરીખે ઠંડી, વિષયાં સે કુણુ રીજે; વર્ષાકાલે મંદિર પામી, કુણું આગાસે ભી જે વિ૦ ૧૩ છે મેટા દોય, જગમાં, જારીને એક ચેરી; ઈહ ભવે અપજશ બહુલે, પરભવે દુઃખ અઘરી વિ૦ ૧૪ મન વચન કાયાએ કરીને, શ્રત લીધું નવિ ખંડ; ધ્રુવતણી પરે અવિચળ જાણીને, અમે શરવાસન મંડ. વિ૦ ૧૪ દુહા
. નારી પ્રત્યે મુનિવરે કહે, સુણ ભેળી સુવિચાર દશ દષ્ટાંતે હિલો, છે નર ભવ અવતાર. ૧ સુકૃત ઉદયે પામીને, એળે ગરમાવે જેહ; , વિષય સમાં મહતલતાં, નવિ જાણે કાંઈ રેહ. ૨
