________________
૧૫૬
જ્ઞાની પુરુષ “દાદા ભગવાનને
સંક્ષિપ્ત પરિચય કળિયુગના આ મહાભયંકર કાળમાં જયારે જગતના સર્વે જીવે આધિ, વ્યાધિ, ઉપાધિના ત્રિવિધ તાપથી ભરહાડમાં શકકરિયાં બફાય તેમ બફાઈ રહ્યાં છે અને સંસારી, સંન્યસ્ત સૌ ત્રસ્ત છે, ત્યારે ઔલકિક જ્ઞાનાવતારની વીજ ઝબૂક થઈ ગયા અને તે અંબાલાલ મૂળજીભાઈ પટેલની મહીં જ્ઞાન સ્વરૂપે પ્રગટેલ “દાદા ભગવાન” !
સંપૂજય દાદા ભગવાનનું વ્યાવહારિક પૂરું નામ શ્રી અંબાલાલ મૂળજીભાઈ પટેલ, તેઓનો જન્મ વડાદરા તાલુકાના તરસાલી ગામે સંવત ૧૯૬૫ કાતિક સુદ ૧૪ને શુક્રવાર તા. ૮-૧૧-૧૯૦૮ના દિવ્ય દિને થયો હતો. તેઓનું વતન ખેડા જિલલાનું ભાદરણ ગામ હતું માતા ઝવેરબા એટલે સાક્ષાત્ જગદંબા અને ધર્મપત્ની હીરાબા એટલે દૈવી મૂર્તિ, જાણે કે ભદ્વિક્તા મૂર્તિમંત. - લઘુવયથી જ બાળજ્ઞાનીના ગુણે અને સંસ્કારે દેખાતાં. સ્વભાવે ટીખળી ખરાં. પરંતુ નાનપણથી જ પોતાના દુ:ખની નહિ પણ બીજાની અડચણની જ પડેલા. તેમાંથી સમય જતાં કારણે પ્રગટી.
બાર વર્ષની વયે સ્કૂલમાં શિક્ષક ગણિતના વિષયમાં લઘુતમ સાધારણ અવયવના દાખલા શીખવતાં હતાં. શિક્ષકે લઘુતમ પૂછળે,
આ બધી રકમમાં એવી કઈ રકમ છે કે જે નાનામાં નાની અને સર્વમાં અવિભાજય રૂપે રહેલી છે ?” ત્યારે બાળજ્ઞાની બોલ્યા, “સાહેબ, આ તમારી વ્યાખ્યા ઉપરથી તે મે ભગવાન ખોળી કાઢયા. આ જીવમાત્ર એ રકમ છે તેની મહીં સર્વમાં અવિભાજય રૂપે ભગવાન રહેલા છે.”
- તેરમે વર્ષે ગામમાં એક સંત આવેલા. તેમની પાસે જઈ સેવા કરતાં સંતે આશીર્વાદ આપ્યું, જા બેટા, ભગવાન તને મોક્ષે લઈ જશે.” ત્યારે તેઓશ્રીએ કહ્યું કે, ભગવાન મને મોક્ષે લઈ જાય એ મોક્ષ શું કામનો ? એ મન થાય તે પાછો ઉઠાડી મૂકે. માથે ભગવાન પણ ઉપરી ન હોય એ “મોક્ષ.” “ભગવાન ઉપરી” અને “મોક્ષ” એ બે સાથે હોય તે વિરોધાભાસ કહેવાય. મોક્ષ એટલે સંપૂર્ણ મુકતભાવ-કેઈ ઉપરી નહિં અને અન્ડરહેન્ડ નહિ.
