________________
૧૧૪
પૈસાને વ્યવહાર
દાદાશ્રી : પણ આ રૂપિયા જ એવા છે ને ! રૂપિયામાં બરકત નથી તેથી.
પ્રશ્નકર્તા : પણ એ લક્ષ્મીને સાચા રસ્તે વાપરે, શિક્ષણકામમાં વાપર કે કોઈ ઉપયોગી સેવામાં વાપરે તે !
દાદાશ્રી : એ વપરાય, તે ય પણ મારું કહેવાનું કે એમાં ભગવાનને નથી પહોંચતું કશુ. એ સારા રસ્તે વપરાય છે તેમાં જરાક ખેતરમાં ગયું તે ઘણું વધારે ઊપજે. પણ એમાં એને શું લાભ થશે? બાકી જયાં લક્ષ્મી ત્યાં ધર્મ હેય નહીં. જેટલી લક્ષ્મી જ્યાં આગળ છે, એટલે જ ધર્મ કાચે છે ત્યાં !
પ્રશ્નકર્તા ઃ લક્ષમી આવી એટલે પછી એની પાછળ ધકાન આપવું પડે, વ્યવસ્થા કરવી પડે.
દાદાશ્રી : ના, એમ નહીં. એની વ્યવસ્થા માટે નહીં. વ્યવસ્થા તે લેક કહેશે “આમ કરી લઈશ? પણ આ લક્ષ્મીની હાજરી છે ત્યાં ધર્મ એટલે કાચું કારણકે મોટામાં મોટી માયા લકમી અને સ્ત્રી ! આ બે મોટામાં મોટી માયા. એ માયા છે ત્યાં ભગવાન ના હોય અને ભગવાન હોય ત્યાં માયા ના હેય.
અને એ પૈસે પેઠે, એટલે કેટલે પસી જાય એનું શું ઠેકાણું?! અહીં કેઈ કાયદે છે? માટે પૈસા બિલકુલ જડમૂળથી ના હેવા જોઈએ. ચોખા થઈને આવે, મેલું કરશે નહીં ધમમાં !
જયાં ફી ત્યાં નથી ધર્મ પાછા ફી રાખે છે બધા, જાણે નાટક હેય એવું! નાટકમાં ફી રાખે એવી પાછા ફી રાખે છે. અહીં સેંકડે પાંચ ટકા સારા યે હાથ છે. બાકી તે સેનાના ભાવ વધી ગયા એવા આ એમના ય ભાવ વધી જાય ને! તેથી મારે પુસ્તકમાં લખવું પડયું કે જયાં પૈસાની લેવડદેવડ છે ત્યાં ભગવાન નથી અને ધીમે ય નથી. જેમાં પૈસાની લેવડદેવડ નથી વેપારી બાજુ જ નથી ત્યાં ભગવાન છે ! પૈસા, લેવડદેવડ એ વેપારી બાજુ કહેવાય.
બધે ય પૈસે, જ્યાં જાય ત્યાં સા! જ્યાં જાવ ત્યાં પૈસા ! બધે ફી, ફી ને ફી છે ! હા. ત્યારે ગરીઓએ શું ગુનો કયે બિચારાએ ? અને ફી રાખે તે ગરીબને માટે એમ કહો કે ભઈ ગરીબની પાસે ચાર આના લઈશું બહુ થઈ ગયું. તે તે ગરીબથી યે ત્યાં જવાય.