________________
સતી બસાલા-૨
હું પણ સાથે આવું છું.' પદ્માવતી સાથે જવા લાગી. ગંગાસિંહ ઘણી મૂંઝવણમાં ફસાયે. શેડી વાર છે. પછી બોલ્યા
મારે દીર્ઘશંકા માટે પણ જવું છે. તું મારી સાથે રહીશ ? મને તે ઘણું શરમ આવશે.”
આમ કહેતાં ગંગાસિંહ એક ઝાટકે ઊભો થઈને જતે રહ્યો. પદ્માવતી ફાટી આંખે બૂમો પાડતી જ રહી–
ઊભા રહો, હું પણ આવું છું.'
ત્યાં સુધીમાં તે અદશ્ય થઈ ગયા. મન મારીને પદ્માવતી ત્યાં ઊભી રહી.
ગંગાસિંહ જદી જલ્દી વડના વૃક્ષ પાસે પહોંચે અને બખોલમાં સંતાઈ ગયે. સંજોગે તે જુઓ કે થોડી જ ક્ષણે પછી દેવીઓ આવી. તે વડના ઝાડ ઉપર બેઠી અને ગંગાસિંહને લઈ વડનું ઝાડ કાશી નગરીના વનમાં યોગ્ય સ્થાને પાઈ ગયું.
મહેન્દ્રપુરીમાં પણ સવાર થઈ ગયું. પદ્માવતીને પ્રિયતમ પાછો ન આવ્યો. વિયોગિની રડવા લાગી. લગ્ન પછી તરત જ તે પતિ વિહેણ બની ગઈ. પુત્રીને છાતીએ લગાડીને રાણી વસંતતિલકા પણ રડી. રાજા અરિમર્દને કહ્યું
દીકરી! ભૂલ મારાથી પણ થઈ છે અને તું પણ ભૂલ
