________________
(૨૭). બધવ બેલ માનાજી, કતિયારીને સૂત્ર જયું
હું જોડે હો, બંને આંકણું. જે ૧૫ દેશ દશાર્ણનો. રાજો, ભવ પહેલે દાસજી, બીજે ભવ કાલિંજ રે આપણે મૃગ વનવાસ હે, બંધવ મે ૨ ત્રીજે ભવે ગંગાનદી, આપે બેહુ હંસ હતાછ, ચોથે ભવ ચંડાળને, ઘેર જનમ્યા પુતા હો, બં૦ | ૩ | ચિત સંભતિ બે જણે, સબહિ ગુણ પૂરાજી, જગ સહુ તિહાં મેહી રહ્યું, ધરણુધવ શૂરા હે, બંગા વિપ્રા અણખ કરે ઘણું, રાજાને ભરમાવેજી, દેશવટે તિહાંથી દીયો, ગયા મરવાને ભાવે હા, મંe iાપા પર્વત ઉપર મુનિ મલ્યા, પગે લાગ્યા ધાઈજી, અકામ મરણ મુનિ દાખીયે, ધર્મદેશના અણુ હે, બં૦ છે ૬. ધર્મ સખી ઘર છોડીયો, આપણુ બે સંયમ લીધેજી, નિયાણું તે આદયું, કર્મ ભૂડે તે કીધે હો, બં૦ | ૭ | નારી રત્નને નિરખતાં, તપનું ફલ હાર્યો, મેં તુઝને વાર્યો ઘણે, તે કાંઈ ન વિચા હે, બં૦ | ૮ | પાક સેવ ક્યું વેંચીયું, શીરામણ સાટેજી, ખેતારીની પરે ઝુરશેકહું છું તે માટે હે,બં૦ લા પદ્મગુમ વિમાનમાં, ભ પાંચમ કીજી, તિહાંથી ચવીને ઉપન્યો, કપીલપુર પ્રસિહોહે, “ મા ૧૦ ચક્રવત્તિ પદવી તે લહી, સબહી
