________________
'
વાલ, વન
છે
' '
.
.
. .
પણ ચિર પોલીયાં, બેસો હિંચકે હિડાલ. વન ભજન કઈક સરાવી છે, રાજા અરથે અજાણે બજ અમારે કંત કિય, તાંદલ દે વછર. વન ૪ પરણ કાંઈક સરાવિઈ, રાજા અરથ અજ, પરણ પાન પટેલીયાં, મુજ ભીલને સાહે. વન- ૧૫ પૃથ્વીપતિને રાજી, તે તેં કહીંય બાપજી અમનેય રીસે કાં કરો, તમને લાગે છે પાપ. વન પર મેરૂ ઉગે તે હું ડગુ, ઉગે પશ્ચિમ ભાણ શીયલ પંડીત મારૂં નવી કરૂં, જે જાયે પ્રાણ. વન ૧૭. રાય તુરગેથી ઉતર્યો, લાથી ભીલીને પાય, વચન કુવચન છીવા ઘણ, તે મને મારી માય. એન૧ ભેર વાગે ભૂગલ વાજે, વાજ નવ રંગ તાલ, ભીલી પધાર્યા મંદિર, વર જય જયકાર, વન૧૯ ઉદય રત્નની વિનતિ, એ ઢાલ છે પૂરી, સાંભળનારા તમે સાંભળે, એ સતી છે રૂડી. વનટ ૨૦.
૮૬ શ્રી ચંદનબાલાની સઝાય. કોસંબી તે નગરી પધારીયા, વિહરતા શ્રી મહાવીર અભિગ્રહો જેણે ધારી, જેણે ચિંતવિયા જગદિશ હો સ્વામી. ભામણાં લે જાવા સતગુરૂ.
૧ ભોમિ તળે એક દાડેલ વામી, ભમ્યા તે ઘર ઘરબાર; ઘેબર પકવાન તે ઢાંકી મેલ્યાં, તો મનમાં ન
