________________
૪૨૦
૪ સૂરિકાન્તાની સઝાય. સરસ્વતી સ્વામીને વિનવું, સદ્દગુરૂ લાગુછપાય ભવિયણ સાંભળે; સૂરિકાના મનમાં ચિંતવે, નકામો ભરથાર. ભવિયણ ૧ સરિકાન્તા પૂછે પુત્રને કેવા વહાલા તારા તાત, ભવિ. એ શું બોલ્યારે મારી માવડી, પિતા પિતારે પિતા; ગુરૂ પિતા ગુરૂને ઠામ. ભવિયણ ૭૬ અમના રાયના પારણા, જમવા તેડું રાય, ભવિ. વિખ ઘોળું ને વિખ કેળવું, જમવા આવે રાય. ભવિ૦ ૩ સોના કાળે વિખ ઘોળીયા, જમવા આવ્યા રાય; ભવિ. રત્ન કાળે વિષ પીરશ્યા, જમવા બેઠા રાય. ભવિ. ૪ ચતુરે એ વિખ ઓળખ્યા, ક્ષમા આણી ત્યાંહી; ભવિ. અરિહંત મનમાં સમરીને, ગ્રહણ કર્યું છે ઠામ. ભવિ. ૫ નારી તે વિખની વેલડી, નારી નરકની ખાણ ભવિ. ચળું કરીને રાય ઉભા થયા, ગયા પૌષધ શાળ, ભવિ. ૬
ય સંથારે રાયે કર્યો, લોચે એકાએક ભવિ. પરંપરાએ વાત સાંભળી, સરિકાન્તા આવે ત્યાંહી. ભવિ. ૭ મારગ હીંડે મલપતી, મૂકી ટીવેણ ભવિ. મિત્રને કહે ખસો આઘા રહે, આ શું થયું તત્કાળ. ભવિ. ૮
હૈ કરતી હૈડે પડી, નખ દીધો ગળા હેઠ; ભવિ. અરિહંત મનમાં સમરીયા, દેવલોક પહોંટ્યા તેણે ઠામ. હીરવિજય ગુરૂ હીરલા, ધન્ય એના પરિણામ, ભવિ. ૮
