________________
૩૨૦
એક રાત વરસ થયા કેઈ ઉણ, અવધિ પ્રયુંછ જ્ઞાનજી; પૂર્વ ભવ છએ મિત્રો કેરા, લહી આવાગમને નામજી. ૫૦.
તે મુજ રૂપે મેહ્યા સધલા, આશા એણે ઠામજી ઈમ જાણું કુંવરી ગૃહમાંહ, કનક મૂર્તિ કરી તામછ. છપન..
મસ્તકે રાજ કવલ એક મુકે, આપ જિમે તિણે માંહી; દિવસ કેતે તે દુર્ગધ પ્રગટી, મિત્રો દેખાઇ ઉછાંહીજી, છપન
તે દેખી છએ મિત્ર પ્રતિબોધ્યા, સહુ ગયા નિજ નિજ ગેહજી; હવે મલ્લી દીક્ષા અવસર જાણીદે વર્ષદાન તેહ. છપન
ઢાળ ચોથી. જિન પ્રતિમા છે જિન સારીખી કહી-એ દેશી.
મૃગશીર સુદી અગિઆરસે આવીયા, તીન મેં નર લઈ સાય, તીન સેં નારી હે વલી લીધી દીક્ષા, છોડી સહુ ઘર આય. મૃગશીર
તણહીજ દિન સંધ્યા સમય થયાં, લહીએ કેવલ નાણ તક્ષણ સમવસરણ દેવે કીધાં, સિધ્યાં સઘલાં કાજ. મૃગ
પર્ષદા બારહ લહી બેઠાં તિહાં, સુણી ધર્મ ધરી
