________________
૪૬ શ્રી પાર્શ્વનાથનું સ્તવન. ગંગા તટે તપવનમાંરે, બની રચના ભારી; પંચ અગ્નિથી તપતેરે, તાપસ બહુ અહંકારી. ગંગા. ૧ પાર્થકુંવર આવી કહે, સુણ તપસી એક વાત; આવડી તપસ્યા ક્યા કરે, જીવ બળે સાક્ષાત; જાણ્યા વિના તપ ફળરે, નથી કામ શુભકારી; અજ્ઞાનીની તપસ્યારે, દુર્ગતિ અધિકારી. ગંગા. ૨ તવ તટકી તાપસ કહે, સુણ તું રાજકુમાર; અથ ખેલાવી જઈ કરી, શું જાણે તપસ્યા સાર; તવ અગ્નિ બલતેરે, કઢાવ્ય પન્નગ ભારી; નવકાર સુણાવીરે, કીધો ઈન્દ્ર અવતારી. ગંગા. ૩ કમઠકાર જોગી એવી, થયો તે મેઘકુમાર, પાર્થ પ્રભુની ઉપરે, વરસાવે જલધાર; પૂર્વ ભવ વૈરેરે, કરે ઉપસર્ગ ભારી; ઇંદ્રાસન ચલીયેરે, જુવે અવધિ ધારી. ગંગા૪ ધરણંદ્ર પદ્માવતી, આવ્યા તિહાં તતકાલ; ઉંચી પીઠ રચિ કરી, થાપ્યા ત્રિભુવન પાસ; ફણી છત્રની છાયરે, પ્રભુ મસ્તક ધારી, કષ્ટ કર્મને જાણીરે, દીયે શિક્ષા ભારી. ગંગા૫ ઓગણસે એકાવને, અહમદનગર સતવી સાલ; બાલમિત્રની અર્જથી, થાપ્યા ત્રીભુવનપાસ,
