________________
૨૫૬
રીસ કરી ઋષિને કહે છે, ઘો જવલાં મુજ આજ, વાઘર શીશે વીટીયું જી; તડકે રાખ્યા મુનિરાજ...મે...૫ ફટ ફટ ફૂટે હાંડકા, તડ તડ ગુટે છે ચામ, સોનીડે પરીષહ દીજી, મુનિ રાખે મન ઠામ...એક એહવા પણ હેટા યતિજી, મન ન આણે રે રેષ, આતમ નિદે આપણોજી, સેનીનો શે દેષ...મે....૭ ગજસુકુમાર સંતાપીયાજી, બાંધી માટીની પાળ, ખેર અંગારા શિર ધર્યા છે, મુગતે ગયા તતકાળ..મે...૮ વાઘણે શરીર વલૂરીયું, સાધુ સુકેશલ સાર કેવલ લઈ મુગતે ગયાજી, ઈમ અરણિક અણગાર..મે....૯ પાપી પાલકે પીલીયાજી, ખંધક સૂરિના શિષ્ય અંબડ ચેલા સાતસેંજી, નમે નમે તે નિશદિનમે...૧૦ એહવા ઋષિ સંભારતાં જી, મેતારજ કષિરાય અંતગડ હુવા કેવળીજી, વંદે મુનિના પાય.......૧૧ ભારી કાષ્ટની સ્ત્રીએ તિહાંજી, લાવી નાખી તિણિવાર, ધબકે પંખી જાગી , જવલાં કાઢયાં તિણે સારમે....૧૨ દેખી જવલાં વિષ્ટામાં છે, મન લાજે સનાર ઓઘો મુહપત્તિ સાધુનાજી, લેઈ થયે અણગાર......૧૩ આતમ તાર્યો આપણે જી, થિર કરી મનવચકાય રાજવિજય રંગે ભણે છે, સાધુ તણી એ સજઝાય...મે...૧૪
