________________
૨૨૧
સાસુ વહુની સઝાય
શ્રી સંખેશ્વર પાય નમી, સમરૂં સરસ્વતી માય; મહેર કરે મુજ ઉપરે, મુરખ મન હરખાય. ૧: અલ્પ બુદ્ધિ છે માહરી, પણ કીધી મુજ સહાય; ઢાળ કહું સાસુ વહુતણી, સાંભળે સહુ સુખદાય. રા.
ઢાળ પહેલી (પાટણ શ્રી પંચાસરને એ દેશી) જંબુદ્વિપના ભરતમાં નયરી થરાદ માંય, મેરે લાલ રાજ કરે રજપુત રાજવી વાઘેલા ભીમસિંહ ત્યાંય મેરેલાલા. બડબડ બેલે ડેકરી. ૧ વરણ અઢાર વસે તીહાં, શ્રાવક સુખી ધનવાન, મેરેલાલા અચરીજ એક ગામે દેખીયું, સભલે થઈ સાવધાન. મેરે લાલા. બેડ બડ ધરા એક દીન ઘરમાં ડેકરી, બેઠી કરે વિચાર; મેરે લાલ. ઘરમાં ઉચેરા વલી ગયા. કહે વહુને તેણુવાર, મેરે લાલ. બડબડ. કેવા ઘર આગણું ભાંગી ગયું ભીતે પડી જાય, મેરે લાલ. પરદેશી પરૂણા આવશે, પં છે ઉત્તર સે અપાય. મેરે લાલ. બડબડ કા ચોમાસું પજુસણ ઉતર્યા, દશરા દિવાળી જોવે કેણ વાટ; મેરે લાલ. ઘર શંભા હવે કીજીએ, ડેકરી ઘડે. કેવા ઘાટ. મેરે લાલ. બડબડ. પા વહુને કહે વહેલી ઉઠજે, જાજે ફરવા સહેર, મેરે લાલ. છાણ માટીના ટેપલા,
