________________
૪૩૯
સિદ્ધ
તણી પર આદરી સિંહની પરે રો સયમ પાળો શિવ ઘડી, જય જગને પૂરો, ૧૦ મારી કાયા તણી લડા, ઉંચેથી નાખે,
;
ܙܪ
ધડકી પંથી નવ વામ્યા, તે દેખી આંખે. ૧૦ તવ સાની મન ચિતવે, કીધુ ખાટુ કામ; વાત રાજા જો જાણો, તા ટાળો કાય. ૧૦ તવ તે મનમાં ચિ ંતવે, કીધું ભયથી જિન હાથે; સાવનકાર દીક્ષા લીધે, નિજ કુટુંબ સાતે. ૧૦ શિવ નગરી તે જઇ ચઢ્યા, એહવે સાલુ સુજાણ; ગુણવતાના ગુણને ને જ પૈ, તસ ધર કેાડી કલ્યાણુ, ૧૦ ૧૧ શ્રીકનવિષય વાચક્રવરૂ, શિષ્ય જંપે રામ; સાધુ તણા ગુણ ગાવતાં, લહીએ ઉત્તમઠામ,૧૦ ૧૬
13
૧૪
૨૨ દ્વારિકાનગરીની સાય,
;
દાનું બવા રડે, દુઃખ ધરતા મન માંય; બળતી દેખી દ્વારિકા, ઋીજે કષ્ણુ ઉપાય. રત્ન ભીંત સુત્રણ તણો, તેહ બળે તત્કાળ, સુત્રણ શભા કાંગરા, જાણે બળે પરાળ. ઢાળ પહેલી. ખળતી દ્વારિકા દેખીને ૐ ભાઇ, ઘણા થયા. દીલગી તે લાગ્યું ફાટવારે ભાઈ, નયણે વધુટયા નીર માધવ એમ માલે. ૧
