________________
૩૧૫
છે એ હિતશીલા જાણ સુગુણા હરખો રે, વળી તીરથનાં અહિઠાણ, આગે નીરખો રે; દેવકીના ખટ નંદ, નમી. અનુસરીએ રે, આતમ શકતે અમંદ, પ્રદક્ષિણા ફરીએ રે. ૪,
પહેલી ઉલખાલોળ, ભરી તે જળશું રે, જાણે કેસરનાં ઝબકેળ, નમણના રસશું રે પૂજે ઇંદ્ર અમૂલ રયણ પડિમાને રે, તે જળ આખ્ય કપોળ, ઠ શિર ઠામે રે.
૫ આગળ દેહરી દેય સમીપે જા રે, તિહાં પ્રતિમા પગલાં દોય, નમી ગુણ ગાઉં રે; વળી ચલણ તલાવડી દેખી, મનમાં ધારૂં રે; તિહાં સિદ્ધશિલા સંક્ષેપ, ગુણ સંભારું રે. ૬
ભાડવે ભવિયણ વૃદ, આપણે જાણ્યું , જે સ્થાનક અજિત જિર્ણદ રહ્યા ચોમાસું રે, સાંબ મુનિ પરજુa, થયા અવિનાશી રે, તે ધન્ય કૃતારથ પુન્ય, ગુણે ગુણ રાશિ રે.
હું તો સિદ્ધવડ પગલાં સાધ, નમું હિત કાજે રે, ઈહાં શિવસુખ કીધું હાથ, બહુ મુનિરાજે રે; ઈમ ચઢતાં ચારે પાજ, ચઉગતિ વારે રે,એ તીરથ જગત જહાજ, ભવજલ તારે રે. ૮
જે જગ તીરથ સંત, તે સહુ કરીએ રે, પણ એ ગિરિભેટે અનંત, ગુણફળ વરીએ રે, પુંડરીકાદિકનાં નામ, એકવીસ લીજ રે; જિમ મનવાંછિત કામ, સઘળાં સીજે રે. ૯
કરીએ પંચ સ્નાત્ર રાયણ આડે રે તિમ રૂડી રથયાત્ર, પ્રભુ પ્રસાદે રે; વળી નવાણું વાર, પ્રદક્ષિણા ફરીએ રે, વરિતક દીપક સાર, તેજે કરીએ રે.
૧૦.
