________________
૨૧
આવાસમાä કે તુરકે હિત ધરી; ભૂમિ ખણીને માંઢે ધાવી તુરકે તિહાં, સુવે નિત પ્રતે તેહકે સેવાલી તિહાં.
એક દિન સાહા માંહિ કે જક્ષ આવી કહે, તિણ અવસર તે તુર્ક હૈયામાં ચિ ંતવે; નહિતર મારીશ મરડીશ હવે હું તુજને, તે માટે ધરમાંહેથી કાઢજે મુજને.
પારકરમાંહેથી મેધાશા ઇહાં આવશે, તે તુજ દેશે લાવી ટકા એ પાંચસે; દેજે સુરતિ અહં કાઢીને, મત કેજે કાઇ આગલ વાત તું કેહને,
૧૨
થાશે કાટિ કલ્યાણ કે તાહરૢ આજથી, વાધશે પંચમઢ કે નામ તે લાજથી; મનશુ ખીન્યાતુક થઇને આકલા, આગલ જે થાયે વાત તે વિજન સાંભલા.
૧૩
ઢાળ મીથ.
સાંવલા થલ-એ દેશી.
લાખ ચેાજન જંબુ પિરમાણુ, તેમાં ભરતક્ષેત્ર પ્રધાનરે; મહારા સુગુણ સનેહી સુણો; પારકર દેશ શોભે રૂડા, જિમ નારીને સાથે ચૂડારે, મા
૧
શાસ્ત્રમાં જેમ ગીતા, જિમ સતીયા માંડે સીતા; મા વાજિંત્રમાંહે જિમ ભેર,જિમ પર્વતમાંહુ મોટા મેરરે.મા ૧૧ વહિ જિંગ ઈંદ્ર, ચાહે જિમ ચંદ્રરે, મા ત્રીસ સહસ તે દેશ, તે માંડે પારકર દેશ વિશેષરમા ૧ ભૂદેશર નામે નગર, તિહાં કાઇ ન જાણે વેર મા
