________________
૩
- ર૦૪ કહો દોષ અમારડો, નિજ દેખો કમાઈ.
પરમાધામી સૂર કહે–એ આંકણી. પાપ કરમ કીધાં ઘણા, બહુ જીવ વિણાયા; પીડા ન જાણું પરતણું, કૂડા મુખે ભાખ્યાં. પરમા. ૨
ચોરી લાવ્યાધન પારકું, સેવી પરનાર; આરંભકામ કીધા ઘણાં, પરિગ્રહને નવિ પાર. પરમા
નિશિ ભજન કીધાં ઘણું, બહુ જીવ સંહાર, અભક્ષ અથાણાં આચર્યા, પ્રાતિક નહિ પાર. પરમા માત પિતા ગુરૂ એલવ્યા, કીધા ક્રોધ અપાર; "માન માયા લાભ મન ધર્યા, મતિહીણ ગમાર. પરમાર ૫
ઢાળ પાંચમી.
વેવડીનીએ દેશી. ઇમ કહી સુર વેદનાએ, વલિ ઉદીરે તેહ તે; ખીલા કંટાલા વજા તણું એ, તીહાં પછાડે દેહ તો. ૧ તૃષા વસે તાતે તરૂએ, મુખમાં ઘાલે તામ તે; અગ્નિ વરણ કરી પૂતલી એ, આલંબન દે જામ તા. ૨ સયલ વદન કીડાવહે એ, જીભ કરે સત ખંડ તે; એ ફલ નિશિભોજન તણું એ, જાણે પાપ અખંડ તો. 3 અતિ ઉને અતિ આકરો એ, આણે તાત તીર તે; તે ઘાલે તસ આંખમાં એ, કાને ભરે કથીર તે. ૪ કાલા અધિક બિહામણાં એ, હૂંડકે સંઠાણ તો; તે દિસે દીન દયામણા એ, વલી નિરધારા પ્રાણ તા. ૫
