________________
સુગુરૂ મુખથી તે સાર, સુણે અખંડ એકવીશ વાર રે : એ જુવે અષ્ટ ભવે શિવ પ્યારી, ભાખ્યાં ૧૦ ગીત ગાન વાજિંત્ર બજાવે, પ્રભુજીની આંગી રચાવે રે, કરે ભક્તિ વાર હજારી, ભાખ્યાં.
૧૧ એવા અનેક ગુણના ખાણી, તે પર્વ પજુસણ જાણી રે; સે દાન દયા મનોહારી, ભાખ્યાં. - ૧૨
૩૬ આદીશ્વરજીનું સ્તવન. જગજીવન જગ વાલ, મરૂદેવીને નંદ લાલરે; મુખ દીઠે સુખ ઉપજે, દરિશણ અતિહિ આનંદ લાલરે. જ૦૧ આંખડી અંબુજ પાંખડી, અષ્ટમી શશી સમ ભાલ લાલ, વદન તે શારદ ચંદલ, વાણી અતિહિ રસાળ. લાટ જ ૨ લક્ષણ અંગે વિરાજતાં, અડહિય સહસ ઉદાર, લા. રેખા કર ચરણાદિકે, અત્યંતર નહિ પાર. લાટ જ ૩ ઇંદ્ર ચંદ્ર રવિ ગિરિ તણું, ગુણ લઈ ઘડીયું અંગ લાટ ભાગ્ય કિહાં થકી આવીયું, અચરિજ એહ ઉત્તગ. લા. ૦૪ ગુણ સઘળા અંગે કર્યા, દૂર કર્યા સાવિ દેષ લાલ, વાચક જશવિજયે થ, દેજો સુખને પિષ. લા. ૦૫
૩૭ શ્રી ગષભદેવનું સ્તવન
(નિદ્રડી વેરણ હુઈ રહી–એ દેશી.) બહષભ જિર્ણ દશું પ્રીતડી, કિમ કીજે હો ક ચતુર વિચાર પ્રભુજી જઈ અલગ વસ્યા,
