________________
ર૪૮] મોઝાર; તવ દેખે નરપતિ, સોલ સ્વપ્ન સુખકાર. ૧ ત્રુટક સુખકારક વારક દુઃખ કેરાં, નિરખે નૃપ વડ વખતે; વાજીંત્ર તૂરે ઉગતસૂરે, આવી બેઠે વખતે, ચાણાયક નાયક મતિ કેર, આવી પ્રણમે પાય; સેલ સુપન રયણાંતરે લાધ્યાં, તે બોલે નરરાય. ધુરસુહણે દેખે, સુરતરૂ ભાંગી ડાળ; બીજે આથમી, સૂરજ બિંબ અકાલ; ત્રીજે ચંદ્ર ચાલણી, એથે નાચ્યાં ભૂત; પાંચમે બારફણાલે, દીઠે અહિ અદ્દભુત. | ૩ | ગુટક અતિ અદ્ભુત વિમાન વહ્યું તેમ, છઠું સુહણે દેખે, કમલ ઉકરડે સાતમે આઠમે, આગીયે અંધારે પેખે, સુકું સરેવર નવમે દક્ષિણ પાસે ભરિયે નીર, દશમે સુહણે સેવન થાલે, કુતર ખાયે ખીર. | ૪ ગજ ઉપર ચઢીયા, વાનર દેખે અગીયાર; મર્યાદા લેપે સાગર સુપન એ બાર, મોટે રથે જુતા; વાછડા તેરમે દેખે; ઝાંખાં તિમ ચણાં, ચૌદમે સુપને પેખે. છે ૫ ત્રુટક તેમ દેખે પંદરમે વૃષભ, ચઢિયા રાજકુમાર, કાળા ગજ બેહુ મોંમાંહે વઢતા સળ રમે સાર, એવાં સેલસુપન જે લાધ્યાં; સંભારે નૃપ જામ, એહવે આવી દીયે વધાઈ, વન પાલક અભિરામ. . ૬સ્વામી તુમ વનમાં, શ્રુતસાગર ગુણખાણી, ભદ્રબાહુ મુનિશ્વર, ચૌદ પૂર્વધર જાણું, આવ્યા નિસુણીને, વંદન કાજે જાય; ચાણાયક સાથે, નરપતિ પ્રણમે પાય. ત્રુટક પાય નમીને નરપતિ પૂછે, સેળ સુપન સુવિચાર, કૃપા કરી ભગવંત મુજ દાખો, એહ કરે ઉપકાર; તવ ગિરૂઆ ગણધર શ્રુતસાગર, બોલ્યા નરપતિ આગે; દુસમઆરે એહ સુપનને, હશે બહુ લાગ. ૮
