________________
૩૨ ]
શ્રી જિનેન્દ્ર સ્તવનાદિ કાવ્યસાહ–બીજો ભાગ
સણા, સાહેબ શ્યામાનંદ, તુજ સેહત આનનચંદ સ પયસેવિત સુરનરવૃ་૪. સ૦ ૧
સ૦ ૩
સુરપતિ સુરમણિ શશી ગિરિના, ગુણુ લઈ ઘડિયા અંગ; મૂરતિ માહન વેલડી, વાર્ વિમલ જિણુંદ સુચંગ. સ૦ ૨ જ્ઞાતા દાતા ને વલી ત્રાતા, ભ્રાતાતું જગ મિત્ત; શાતા દીજે સામટી, અજરામર પદ સુવિદિત. અલીક ન આપ્યુ. સહી સત્ય ભાંખું, દાખું છું. ધરી નેહ; આપ લીલા ઘન ઉમટી, વરસા મુજ મન વન મેહ, સ૦૪ વિનતડી મુજ સુણીને વેગે, નહી હૈાજો નાથ; કહે જીવણુ જિનજી મિલ્યાં, હવે હર્ષિત હુએ સનાથ.સ૦૫ ૧૪. શ્રી અનંતનાથ જિન સ્તવન. ( નિરખ્યા નેમિ જિષ્ણુ દને, અરિહંતાજી. એ દેશી. ) આજ અમારે આંગણે, સેાભાગી રે,
સુરતરૂ લીયે સાર, સાહિબ ગુણ રાગી રે; અનંત અનંતા જ્ઞાનના સા॰ દીઠો દેવ ભંડાર. સા. એલધે ઉબર ઘણા સા॰ તેહને કેતા ઈશ; સા. એકમના હું તે થકી, સા॰ ચાહું છું ખગસીસ. સા. આપ સરૂપી હાઇને, સા॰ બેઠા થઈ મલવાન; સા. મરણ જરાને જનમના, સા॰ ભય ભાગ્યા ભગવાન. સા. સાચી વિધિ સેવા તણી, સા॰ અવધારી અરિહંત; સા. મનહુ મનારથ પૂરો, સા॰ ભક્ત તણા ભગવત. સા. ૪ કમ રહિત કિરતારની સા॰ એવા શિવ દાતાર; સા. જીવણ જીવિજય તા, સા૦ આપ્યા પુન્ય અખાર. સા, ૫
