________________
૨૪૪ ]
શ્રી જિનેન્દ્ર સ્તવનાદિ કાવ્યસંદેહ–બીજો ભાગ જંબુદ્વીપના દક્ષિણ ભારતમાં, નિવસે જનપદ રે માલવ વાર; જેણે દેશે હે એક લખ ઉપરે, બાણું સહસ રે ગામ દીદારુ. ભાવ૦ ૯ દુરિત દુકાલ હે જિહાં નવિ સંચરે, ધણ કણ કંચણ રે દ્ધ પૂરે; જલ કલેલે હૈ નદી શોભતી, એકે વાતે રે નહિ અધૂરે.
ભાવ ૧૦ દેખી લીલા હે માલવ દેશની, અમર સરીખા રે પડે અચંભે; પગે પગે પેખી હૈ વૃક્ષની આવલી, જિહાં પરદેશી રે પથી થંભે.
ભાવ ૧૧ બહુલી બારે માસ નીપજે, છત્રીસ અન્નની રે જાતિ છબીલી; સુંદર શ્યામા શંગારે જિમ સહે, તેહવી ધરતી રે તેહ રંગીલી.
ભાવ૦ ૧૨ મહિયલ જોતાં હો માલવ દેશની, અવરને ઉપમા રે દીધી ન જાયે; દેવ અનેક હે જિમ જગ દેખતાં, તીર્થકર તોલે રે કુણ કહેવાયે.
ભાવ ૧૩ રત્નપુરી નામે હે માલવ દેશમાં, નગરી નિરુપમ રે દ્ધ પૂરી; અલકા લંકા હે ઈદ્રપુરીથકી, સુંદર શોભા રે અધિક સનરી.
ભાવો ૧૪ ગઢ ફેર હે ગોળ વિરાજ, જડિત કેસીસાં રે જેહનાં ઝળકે; પિસાર નિસાર અન્ય પામે નહિ, શત્રુ સાહસું રે જોઈ ન શકે.
ભાવ૦ ૧૫ મોટા મંદિર ગેખ મનહરુ, અતિહી ઊંચી રે પિ પિઢી; ઉત્તમ જાતિની જિહાં ઘણી અંગના, જગમાં ન મળે રે જેહની જોડી.
ભાવ ૧૬ દાની, માની, ગુમાની, દોલતી, જ્ઞાની, ધ્યાની રે ધર્મના રાગી; વર્ણ અઢારે હે વાસ વસે તિહાં, ઉત્તમસંગી રે લેક ભાગી.
ભાવ૦ ૧૭
