________________
वीसमो सन्धी |
वरि पंचुंबराई अहिलसियइं वरि अन्नइंमि अभक्खई असियई । वरि पिउ अलिउ अलज्जिउ मं रयणिहिं भोयणु पडिवज्जि । होउमित्त महु तेण निओएं जं जिम्मई दीवयउज्जोएं । जहिं पडंति किमिकीडपयंगई तहो छाहरं बहुपेयपसंगई । ता वेलइं जो भोयणु भुंजई तं जिणसमइ समाहि न जुज्जइ । तं निसुणिवि धणमित्तिं वुच्चइ तर इक्कहो पर एउ न रुच्चइ । खंधावारि पहंजणरायहो अंतेउरपरिवारसहायहो ।
१३५
सोन अत्थि जो निसिहिं न भुंजइ तोवि ताहं सुअणत्तणु जुज्जइ । धत्ता । अह एणवि काई एवडुंतरु दिट्टु पई ।
तं अज्जु पवित्ति निसिभोयणु परिहरिउ मई ॥ ३ ॥ निसिभोयणु जं परिहरिउ तेण तं नंदिमित्त तोसिउ मणेण । आसंघिउ जाणिवि सिढिलकम्मु नियसंगई अक्खि परमधम्मु । तेवि पडिवज्जिउ तहो पहाउ संजयगुणु सम्माइट्ठि जाउ । जिम सो तिम तहो पिय परमरम्मि धणमित्त सुदिदु किउ अरुहधम्मि । अणुसंगिं ताहं महाविणीय अणुमोइय वज्जोयरहो धीय । भवियण जंपइ वच्छलसहाउ जिणसासणि दरिसइ पक्खवाउ । जिणु पुज्जावर अन्नहं सएहिं धणु देई दाणु महिमोच्छवेहिं । धत्ता । वयनियमगुणेहिं करइ करंत सद्दहणु ।
अप्पुणु न करेइ पर पडिवज्जइ देउ जिणु ॥ ४ ॥
कुपहकुतित्थई जइवि न झायइ तो कोसियहो विलउ न पमायइ । जिम सा तिम धणमित्त वि वच्चइ इक्कवार तहिं गमणु न खंचइ । सो तावसु तवेण विक्खायउ तहि पुरवरि अपुज्जु संजायउ । जं परिहरिउ नयरसंघाएं जं अवगण्णिउं अरि पुरराएं । तंज कसाउ तेण मणि भाविउ वज्जोयरमंतिहि संभाविउ । जइ फलु अत्थि किंपि तवतेयहो तो हउं हुज्जु विणासणु एयहो । एम कसाएं घोरं लइयउ कालंतरिण मरिवि पव्वइयउ ।
हुउ तहि तिलयदीवि भयभासुरु असणिवेउ नामेण महासुरु । धत्ता । वज्जोयरु मंति सहु राएं खंधारि गउ ।
न नमिउं पहुकज्जे परबलि भिडिउ पण मउ ॥ ५ ॥
