________________
पंद्रहमो सन्धी किं सो असणिवेउ संपाइउ किं माणेसरु जक्खु पराइउ । किं सुरु कोवि सुरत्तणु पालइ अवसरु सीहबारि पडिवालइ ।
तो आणाविउ णवर गरिदि लहु पइसारि वुत्तु साणंदिं । घत्ता । आवाहिउ आउ राएं अन्भुत्थाणु किउ ।
तहो तेण नवल्लु पाहुडु करयलि अल्लविउ ॥११॥ खयरिं सविणएण पिउ जंपिउ दिग्वि दिव्वाहरणु समप्पिउ । नरनाहिं देवाविउ आसणु जंपिउ थोउ थोउ संभासणु। को तुहूं कवणिं कज्जें आयउ दीसहिं पगुणगुणहिं अग्घाइउ । तं निसुणेवि तेण उवलक्खिउ नियकुलु नाउं थाउं तहो अक्खिउ । हउं मणवेउ नाम विजाहरु निलउ मज्झ वेयड्डमहीहरु । केणवि कोऊहलसविसेसिं आयउ मुणिवरवयणाएसिं । जइ तुहुं धणवइसिटिहि नंदणु कमलाएविहि नयणाणंदणु । जइ भविसाणुरूअमहएविहिं अंतरि अस्थि किंपि सुहसेविहिं । जइ संकेउ एउ उ पुज्जइ तो आएसु देहि जं किजइ।
अह नउ मिलइ एउ अहिणाणउं तो सव्वहं अवसाणु पहाणउं । घत्ता । तं वयणु सुणेवि नयणिहिं किउ हरिसंसुजलु ।
मुहि करयलु देवि पुणु ओरालिउ मुहकमलु ॥१२॥ तिं वयणिं पहुमणि आमोएवि महएविहि मुहकमलु पलोएवि। जंपिउ विजाहरिण समाणउं सुंदर मिलइ सव्वु अहिणाणउं । एत्तिउ महु मणि पर वामोहउ तुहुं जयलच्छिविहूसियदेहउ । जम्माउव्वु अइट्टविसेसणु किं कजिं महु मन्नहिं पेसणु । तो विहसिउ वेयड्डहो राणउं अत्थि इत्थु वित्थरिण कहाणउं । जइ नियमेण सुणहिं आयच्छलु जइ सचउ जिणसासणि वच्छलु। जइ मुणिवरवयणई पडिवजहि जइ दुक्कहजणवयणहो लज्जहि । जइ जम्मंतरवयाई पुच्छहि जइ अप्पाणउं पउ परियच्छहि ।
तो संवरहि वियप्पवियारणु अत्थि पुव्वसंबंधहं कारणु । घत्ता । तो कुरुवनरिंदु जंपइ अवगन्निवि गहणु।
पडिवन्नपयत्थु किं किजइ तं तुरिउ भणु ॥ १३ ॥ नहतिलयाहिवेण तो वुच्चइ जं तउ ठाइ अम्ह तउ रुच्चइ । महएविहि दोहलयनिमित्तिं हउं आयउ मुणिययणनिउत्तिं । ..