________________
(૪૨૮)
શુ' કહીએ. ॥ ૧૫ ॥
સ્રીની દ્રષ્ટીના ખુણા તે મનેાહર છે માટે તેના જેવાથી હરખ ઉપજે છે અને સીની કાપ યુક્ત દ્રષ્ટી ખરાબ છે માટે તે રૃખીને ખેટ્ટ ઉપજે છે તથા ઘણા ધનવાળા પુરૂષને ગુણીજના સ્તુતીયાદી કરીને રીઝવે છે કષ્ટ સહીને તેમના રોષ ઉતારે છે એ સઘળુ માહુ થકી થાય છે માટે જુમેહ રૂપી રાંજાનુ કેવુ વિષમતાપણુ છે કે જે તજવા યોગ્ય છે તેના આદર કરાવે છે. અને જેના આદર કરવા જોઇએ તેના ત્યાગ કરાવે છે ॥ ૧૬ |
જીવને તત્વ વિચારણા કરવી તે સ્ત્રી છે વિનય કરવુ તે પુત્ર છે ગુણને વિષે જે રતી કરવી તે પુત્રી છે ને સ્યાદ્દાદપણે વિવેચન કરવુ તે પિતા છે જે પારકી નીંઘા તજવી તે આત્માર્ની માતા છે એવું જે અંતરગ કુટ`ખ છે તેતે જેવારે આત્મા શુદ્ધ થાય તે વા૨ે પ્રગટ રીતે પેદા થાય પણ તેને જે પુરૂષ સજોગી સુખમાં મગ્ન થઇ રહ્યા છે તે કયારે પણ દેખતે નથી ।। ૧૭ તા પ્રથમ પ્રેમ કરતાં દુ:ખ છે તે પછી તેને નીશ્ચલપણે રાખવાને પણ ઘણુ દુઃખછે. વળી તે પ્રેમપાત્રના વીછેઃ થાય તે મરણ થાય અથવા પ્રેમ ટ્રુટે ત્યારે સહુથી વધારે દુ:ખ ઉપજે અને તે સહન કરવાને છાતી ઘણી કઠણ રાખવી પડે નીમાડાના પાકને વિષે આર્પણ કરયા એહવે જે ઘડા તેના સરીખી તાપતી ખેાહાળતા છે જ્યાં તે અહો જે આ સૌંસાર રૂપ નીમાડે ત્યાંહાં સુ ખતા કાંઇજ નથી. સમગ્ર દુ:ખમયજ છે ! ૧૮
આ સંસારને વિષે ધર્મરાજાના કટકને તે મૃગનયનીના દ્રષ્ટી રૂપ ભાણે હણી નાખ્યું છે રાગ દીશા રૂપ રૂધીર વડે લેાપાઇ ગયા છે રૂઘ્ય પ્રદેશ તે જેના તેના ઉપર અનેક પ્રકારના મન ન સબંધી કપષ્ટ રૂપી ગીધ પક્ષીયા ભમી રહ્યાં છે એહવા માહા મેહ રૂપ ક્ષેણી રમણ રાજા તેની રણભુર્મી સ માન આ સંસાર છે. ! ૧૯ ॥
ક્ષણમાં હસે ક્ષણમાં કીડા કરે (રમે) ક્ષણમાં ખટ્ટ કરે ક્ષણમાં બહુ મ કરે રડે ક્ષણમાં વિલાપ કરે ક્ષણમાં અનેક પ્રકારના વિવાદ કરે ક્ષણુમાં તાશી જાય ક્ષણમાં હરષીત થાય નાચવા માંડે ઇત્યાદીક ઉત્પાદ્દે સંસારને વિષે રહુ ધારી પ્રાણીચા કરે છે તે સર્વ મેહુરાજાને આધીન થકી કરે છે ૨૦, - 'સ્મસ પુર્ણ વિદ્યા જેમ પીતને તેમજ ખળ માણસની મીત્રાઈ વળી રાજ્ય સભામાં અન્યાયની મનાલીકા એટલે અન્યાયના માર્ગ તથા વિધવા સ્ત્રીનુ જો ખતે વળી મુર્ખ ભરતારના આંગળ સ્રીના સ્નેહની લેહેરી તે જેમ ખેદ્રના પાણ