________________
[૧૦૭]
साम्प्रतं तु दृढीभूय सर्वदुःखदवानलम् । व्रतदुःखं कियत्कालं, सह मा मा विषीद भोः ! २८ -હે આત્મન્ ! એકેન્દ્રિય આદિ ચેાનિએમાં અનન્ત પુદ્દગલ પરાવર્તોપંત તું રખડવો છે અને ત્યાં છેદન ભેદન આદિ વેદનાએ તે સહન કરી છે, તેા હવે દૃઢ અની સર્વ દુ:ખાને (સળગાવી દેવા) માટે દાવાનલ સમાન વ્રતના કષ્ટને ઘેાડાક કાલપ``ત સહી લે, પણ વિષાદ ન કર.
૫૨૭-૨૮ાા
उपदेशादिना किञ्चित् कथंचित् कार्यते परः । स्वात्मा तु स्वहिते योक्तुं मुनीन्द्रैरपि दुष्करः | २६
-અન્ય જીવને ઉપદેશ આદિ દ્વારા કોઈપણ રીતે કંઈ (ધર્માચરણુ આઢિ) કરાવી શકાય છે, પરંતુ પેાતાના આત્માને પેાતાના હિતમાં (ધમ માં) જોડવા તે તે મુનીન્દ્રોથી પણ દુષ્કર
છે. ારા
यदा दुःखं सुखत्वेन दुःखत्वेन सुखं यदा । मुनिर्वेत्ति तदा तस्य मोक्षलक्ष्मीः स्वयंबरा ॥ ३० ॥
