________________
[૧૦૬]
–હે મૂઢ આત્મન્ ! મૃત્યુનાલ નજીક આવી પહોંચવા છતાં પણ તે કેમ સમજતો નથી ? કેમકે તારૂં મન વિષ તરફ નિરંકુશ બનીને (હજી પણ) દેડક્યા જ કરે છે. ૨૪ जीविते गतशेषेऽपि, विषयेच्छां वियोज्य ते। चेत्तपःप्रगुणंचेतस्ततःकिञ्चिद्नहारितम् ॥२५॥
– જીવિત લગભગ સમાપ્ત થવા છતાં ય જે તારૂં મન વિષયેની ઈચ્છાને ત્યાગ કરી તપ માટે તત્પર હોય તો હજી પણ કશું જ ગુમાવ્યું નથી. રપા कूटजन्मावतारं स्वं पापोपायश्च संकुलम् । व्यर्थ नीत्वा बताद्यापि, धर्मे चित्तं स्थिरीकुरु ।२६।
-કૂડ, કપટ અને પાપના ઉપથી પોતાના આ જન્મને વ્યર્થ ગુમાવીને હજી પણ ધર્મમાં ચિત્તને સ્થિર કર. ૨૬ अनन्तान् पुद्ग्लावर्तानात्मन्नेकेन्द्रियादिषु । भ्रान्तोऽसि च्छेदभेदादिवेदनाभिरभिद्रुतः ॥२७॥
