________________
जण जावस्या, चालमें ),
माय ( स०
८०८
रत्नसागर. ॥॥ (देशीकी चालमें ) | ॥ .. ॥ * ॥ सदगुरु पूजण जावस्यां । म्हेतो कुशल सूरिंद गुण गास्यां हे माय ( स० ) । श्रीफल भेट चढावस्यां । म्हेतो चरणांरी पूज रचास्यां हे माय (स०)॥१॥ मारूदेशमैं सोचता। नगर बीकांणै राजै हेमाय। गां म गमालै दीपता । ज्यांरी महीयल महिमा गजै हे माय । ( स० ) ॥२॥ समस्यां संकट चूरता । कुशल करण अवतारी हे माय । सुखदायक श्रीसं घनें । खरतर गउ अधिकारी हे माय (स० )॥३॥ दूर देशांतर थी घणा। हिल मिल यात्री आवै हे माय । लुल २ सीस नमावता। संत सुजस मिल गावै हे माय ( स० ) ॥४॥सक सिणगार मनोहरू । ठम २ पाय ठम कावे हे माय ( स०) तन मन प्रांण लोनावती । गौरी मंगल गाव हे माय (स.)॥५) विबुड्यां साजन मेलवै । अनमी पाय नमावैहे माय । मनरा मनोरथ पूरवै । पर बल लखमी ल्याव हे माय ( स० )॥ ६ ॥ विषमी वे ला वाटमैं । समस्यां सांनिध आवै हे माय । नूखा जोजन मेलवै। तिसियां नीर मिलावै हे माय (७) यात्री आवै नितनवा । थांन आगल थिर थाट हे माय । सीरणीयां नित सांमठी । गावै गुण गहगाट हे माय (स.)॥८॥ कुशल सूरिंद गुरु आगलै । विमिल नावना नावै हे माय । चंदफतै मुनि नित नमें। परमानंद सुख पावै हे माय (स० )॥९॥ इति ॥ * ॥
॥8॥ आयो सहु श्रीसंघ आसधरे । गुरु मौन गह्यां कहो केम सरे दरशण वहिलो सदगुरु दाखो । निज सेवक जांण महिर राखो ॥१॥ इह विषमी वेला आयवणी । केहवी करीयै तुम अरज घणी । अलगागे तो वेगा प्रावो । हिव ढील घमी जर न करावो॥२॥ तूं सदगुरु खरतर गढ साचो। कोई न जाणें तुमनें काचो । इण संकटमें आलस न करो। दा दा शमणनें दूर हरो॥३॥काई चूक पनी सदगुरु हमसुं । तो जिम कहिस्यो तिणपरी खममुं । पिण हिवणां हठ थे मति तांणो। निहश्चै पो तानो कर जांणो ॥ ४ ॥ आया सहु मिलकर अवां लगे । पाग किम जावां इणे पगे । इणपरि गुरु सुणीयै अरज इसी । हिव सबकों मेलो क
