________________
रत्नसागर. अप्पायंकाणं अनग्ग जोगाणं सुबयाणं सायरिय नवशायाणं नाणेणं देसणेणं चरित्तर्ण तवसाअप्पाणं नावेमाणाणं वहुसुन्नेणने दिवसो पक्खो चोमासियो संवचरित्रो वइतो अन्नोयनेकल्लाणणं पजु वहिन सिरसा मणसा मत्थएणवंदामि तुनेहिंसम्म । इतिगुरु वचनं ॥ इडामिखमासमणो पुविंचेइयाइं वंदित्ता नमंसित्ता तुप्लेणं पायमूले विहरमाणेणं जेकेई बहुदेवसिया साहुणोदिछा सम गावा गामाणुगामइक माणावा रायणिया संपुढति उमराय णिया वंदंति अऊयावंदंति अऊयावंदंति सावयावंदंति सावयाच्वंदति अहंपिनिसलो निकसा तिकट्ठ सिरसा मण सा मत्थएणवंदामि ॥ इतिशिष्यसाधू वचनं ॥ इहां गुरुववचन अहमविवंदामेवि चेइयाइं ॥ २ ॥ अनुग्जिामि तुनेणं संतियं अहाकप्पंवा वत्थंवा पमिग्गहंवा कंबलंवा पायपुढणंवा रजहर एवा अक्खरंवा पायंवा गाहंवा सिलोगंवा अवा हेवा पसि एंवा वागरणंवा तुष्नेवि यत्तेणंदिन्नं मएप्रविणए अपमिडियं ॥ तस्समिबामि उक्कम ॥ इतिसाधुवचनं ॥ ॥ इहां प्राय रियसंतियं ॥ इति गुरुवाक्यं ॥ २॥ इहामि खमासमणो अहमविपुवाई कयाइंच मेकियकम्माइं आयारमंतरे विणयमं तरे सेवि सेवाविन अवग्रहिन सारिने वारि चोइ पडिचो इन वियत्तामे पडिचोयणा नवहिनहिं तुनणं तवतेयसिरिए इमाउचानरंतसंसारकंतारासाहस नित्थरिस्सामि तिकट्ठ सिर सा मणसा मत्थएणवंदामि ॥ इति शिष्यवचनं ॥ इहाचार्यव चनं नित्थारगपारगाहोह ॥ इति श्रीपालिकखामणकानि॥2॥