________________
नेमनाथराजीमती सिझाय.
९३५
जलविनमबली जेम | नवनवांरोहो नेमीसरसाहब बोमनें। नेमविन जीवुंकेम ॥ ८ ॥ सहीयां तो समजावैहो राजुल दुःख मत करो। एतो कालोबे जरतार पाहोतो राजुल नाषैहो सहेलीमारी थेसुणो । इानव ए जरतार ॥ ९ ॥ रा जुलतो चालीहो नेमीसर साहिब वांदवा | साथे तो घणुंरे परवार । गिरनारे चढतांहो सब आगे पाबै नीकल्या । एकली रही हैं राजलनार ॥ १० ॥ मेहा तोवरस्याहो नेमीसरसाहिब प्रतिघणा । नीज्या सब सिणगार । गुफातो दे खीहो राजलनारी प्रतिनली । चीरनिचोवै राजुल नारी ॥ ११ ॥ गहणा तो वा ज्या हो राजुल नारी रे अंगना । घूवरना ऊणकार । ऊणकातो सुणियाहो रह नेमि बैठे ध्यानमें । खोली बै पलक तिणवार ॥ १२ ॥ रूपै तो मोह्यो हो रहनेमि बैठो ध्यानमें। कहै सुंदर करो मोसुं प्यार । बोलीतो सुणकरहो रात्रुल
ढांकीयो । मांने बोगी बै नेमजरतार ॥ १३ ॥ जोजनतो जीम्योहो रहने मि खीरखांनो | उलटी करी नाखै तेम । वैनेंतो माणसहो रहनेमि पाठो नही जखै । जखसी कागकुत्ताजेम ॥ १४ ॥ हूं तो माताहो रहनेमि थारै सारखी । हुँ वा जाईनी नार। पापतो धरस्योहो रहनेमि मारे ऊपर । तो पकस्यो थेनरक मजार ॥ १५ ॥ एहवा वचनें हो रहनेमि राजुल पाए नम्यो । पापख मावै वारंवार । कपया तो पहरया हो राजुल नारी आपणा । पुहती बै प्रनु दरबार ॥ १६॥ राजलतो हरखैहो नेमीसर साहिब वांदीयां । वांदीनें लीधो सं यम जार। केवलतो पालीहो नेमीसर साहिब निरमलो । पुहती है मुगति मकार ॥ १७ ॥ केवल पालीहो नेमीसर साहिब आगनै । मिलीयाबै मु गति मजार | माणक्य रंगैहो नेमीसर साहिब गाईयो । झारा आवागम पण निवार ॥ १८ ॥ इति श्रीनेमि राजीमती सिझाय संपूर्ण ॥
॥
॥
॥ * ॥ अथ श्री शालिनद्रको शिलोको लि०॥ ॥४॥ सरसत सांमण समरूं मुखदाई । बधमानखामी प्रणमुं बरदाई । कुँवर शाखिजरो कहुं सिलोको । एक मनांथे सांजलज्यो लोको ॥ १ ॥ राज गृही नगरी जिनत्रम राजा । श्रेणक नांमें मोटो महाराजा । राणी चेलणा चोखी पटरांणी । शील संतोषै साची वखांणी ॥ २ ॥ मंत्रीसरकहियै नै कुमारो । सगली सजामें ते हीज सिरदारो । सेठ गोजद्र नगरी में सोहै । न