________________
२९७
आलोयण ( तथा ) कषायसिशाय. धां पञ्चखांण । विणदीधा बांदणा । पमिक्कमणा विध पांतरैए । अणोमानें अ सिशाय । तिहां अविधै जण्यां । इक २ आंबिल आचरैए ॥१५॥ गंठ सीने एकत्र । निवी आंबिल । नांगै आलोयण इमेंए । एक पांच षट् आठ। नवकरवालीय । गुण नवकार अनुक्रमेंए ॥१६॥ उपवासनंग नपवास ।
आंबिल कपरां । अधिकोदंम वखांणीयैए । पांचम आठम आदि । जंगकी या बली। फिरग्रही पातिक हाणीयैए ॥१७॥ ऊखल मुशल आग । चूलो घरटीयै। दीधै अहम तपकरैए । मांगीसूई दीध । कातरणी बुरी । आंबिल चढता आदरैए ॥ १८॥ जीव करावै युध । रात्री भोजन । जल तिरणो खे लण जूशोए । पापतणा नपदेश । परद्रोह चिंतव्यां । नपवासइक २ जूजूत्रो ए॥ १९॥ पनरै करमादांन । नियमकरी नंग । मद्यमांस माखण नष्या ए। आलोयण नपवास । संकप्पादिक । चिहुँ नेदें चढता लिख्याए ॥२०॥ बोल्या मिरखाबाद । अदत्ता दांनत्यु । जघन्य एकासण जांणीय ए । अति नत्कृष्टी एण । जांण आलोयण । नपवास दस २ आणीयै ए॥२१॥(ढाल ४) ॥ सुगण सनेही मेरे लाला (एचाल ) चौथै व्रत नागै अतीचार । ज घन्य नहालोयण धार । मध्यइ दस नपवास बिचार। नत्कृष्टा गुण लखन वकार ॥ २२॥ परिग्रह विरमणदोष प्रसंग। तीन गुण ब्रत माहै नंग। च्यार सिहा बतनें अतीचारे । आंबिल त्रिणप्रत्येकें धारै ॥ २३ ॥सीलतणी नव वामि कहाय । तिहां जोलागो दोष जणाय । त्रीयनें फरस हुआं अबिबेके। इक बिल कीजै प्रत्येकें॥२४॥ साधु अनें श्रावक पोसीध । एकेंद्रीस चित्त संघट्टे कीध । वीसर नोलें सचित्त जल पीध । दंग एकासण आंबिल दीध ॥२५॥ विण धोआं विण लूह्या पात्र । एकासण तिम पुरमढ मात्रै । गई मुह पत्ती आंबिल सारो। तिम नधै अष्ठम अवधारो ॥ २६ ॥ च्यार आगार बमी राखै ।बत पचखांण करै षद साखै । दोषे मिहामि मुक्कम दाखै । आ लोयणलेतां अनिलाखे ॥ २७ ॥ आलोयणनो अति विस्तार । पूरो कहितां नावै पार । तोपिण संदेपै तंतसार । निरमल मन करतां विस्तार ॥ २८ ॥ धन श्रीवीर जिनेसर स्वामी । जसु आगम वचनें विधि पामी । जीतकल्प ठगणांगै आदि । वली परंपर गुरु सुप्रसाद ॥ २९ ॥ (कलश) इम जेह ध