________________
नणं । अंगुली हला । नांपण चा
पनरमो धरै। पाहा जिनराज ॥
___१९ कावसग्ग दोष ( तथा ) आलोयण सिझाय. २९५ सदोष चौथो कयो एह । मस्तक अमकावी रहेजेह ॥ ३ ॥ पग अंगूठग मे लीरहै । नघिदोषते पंचमकहै । बेळं पग नेलाकरे जेह । ननल दोष हो कह्यो एह ॥ ४ ॥ गुह्यगमि राखै निजहाथि । शवरी दोष कह्यो जगनाथ । मुख चालना करै अति घणी । खलित दोष अहम तेसुणी॥५॥धूंघट ता पीने जेरहै । बहुदोष ते नवमो लहै । लम थडतूं पहिरै पहिराणुं । दशमें दोष लंबोत्तर नj॥६॥ हृदय स्थल आबादितरहै । ते थण दोष इग्यारमो लहै । वस्खासुं ढाक्यो सविदेह । संयति दोष बारसमो एह ॥ ७॥नांपण चा लोकरै अति घणं । नमुहदोष तेरसमो नपुं । अंगुली हलावै संख्याकाज। चवदमो दोष कह्यो जिनराज ॥ ८ ॥नेत्र तणा चालाजे करै । वायस दोष पनरमो धरै । पहिरयावस्त्र संकोमी रहै । कपित्थदोष सोलसमो लहै ॥९॥ मस्तक धूणावै अतिघणुं । ते सिरकंप सतरमो नएं । महिरानी परि जे वडव मैं। वारुणी दोष अगरमो चमै ॥१०॥ मूकदोष कह्यो नगणी समो। तेह करी कानसग मतगमो। त्रिणदोष एमाहिला टले । सोल दोष साधवीने मिले ॥११॥ लंबुत्तर १ थणने २ संयती ३। दोष एह बोल्या जगपती। बहूदोष चौ थौ जबमिले । च्यार दोष श्राविकानें टले ॥१२॥ कानसगथी समता मुख थाय । कठिन कर्मनी कोमि पुलाय । कानसग करतां सवि सुख होइ। कानस ग सम तप नकह्यो कोय ॥१३॥ दोष रहित कानसग कीजीयै । जिम स हिजै शिवफल लीजीयै । पंमित धीर विमलनो सीस । कवि नय विमल कहै निशिदीश ॥१४॥ इति कानसग्गना १९ दोष सिशाय संपूर्ण ॥॥॥
॥ ॥अथ आलोयण स्वरूप सिशाय लि०॥8॥
*॥(ढाल सफल संसार एचाल)॥एधन सासन वीरजिनवर तणो। जा स परसाद नपगार थायै घणो। सूत्र सिघांत गुरु मुख थकी सांजली। लहीय सम कित अनें विरति लहीय बली ॥१॥ धर्मनो ध्यान धर तप जप खप करै । जिण थकी जीव संसार सागर तिरै । दोष लागा जिके गुरु मुख आलो इयै । जीव निर्मल हुवै वस्त्र जिम धोश्यै ॥२॥ दोष लागैतिके च्यार प्र कारना। धुरथकी नामनें अरथ ते धारणा । किणही कारण वसै पापजे की जीयै । प्रथम ते नांम संकप्प कहीजीय ॥३॥ कीजीये जेह कंदर्प प्रमुषे