________________
२७
सवि जासे दूररे । मामो मलस्पेरे इण वने तुंहने, सुख पामिस भरपूररे ॥५३॥ मानव० लेई जास्येरे तुंहनें निज घरे, मामाघर भरताररे ! मिलसे तुंहनेरे एम सुणि बंजना, मन हरखी सविचाररे ॥५४।। मानव०
(दूहा:- ) ॥ इण अवसर अंजनातणो, सामो मुरिजकेत। नंदीसर जात्रा)) करी, घर चाल्यो शुभचेत ॥५०॥ चारणमुनि महिमाथकी, थंभ्यो तिहां विमान । तीरथ नवि ओलंघवु, देवु बहु सनमान ॥५६॥ शिरिसर हेठो उतों, वंदे मुनिवर पाय । आपण पुं) धन मानतुं, पामे धर्म पसाय, ॥५७॥ साहम्मीवंदण अववरें, शबदरूप आकार। भाणेजी तिहां ओलखी,उपनो हरख तिवार
(राग-मारुणी, कोई राखोरे मुज घरे नारि-एदेसी)
मामो पूछे इंहा तुमे, किम आव्यां कहो साचरे, अंजनाएं मांडि कडं, धुरथी कारण वाचरे ॥५९|| घरे आवोरे अम्हारे आज,मननी चिंता टालोरे। विलंब निवारो एणीवातें,सगपणरिति संभालोरे ॥६०॥ घरेआवोरे०-आंकणी० अंजनकेत, प्रेमें करी, भाणेश्री तेडी साथरे । चाल्यो पंथ रमाडतो, भाणेजो लेई हाथरे ॥घरेआवोरे० ॥६॥ विमान आकाशे चालतां, घूघरिना टंकाररे। रणके सोना पानडी, मोती झुंबका साररे ॥६२॥ घरेआवोरे० घूघरि शब्दे मोहियो, बालक निमुणे नादरे। ध्यान रहिओ जोगी जिस्यु, धरतो मन आहलादरे ॥३३॥ घरेआवोरे० मासाना खोला थकी, उतरीयो ततखिण